Leed en verlichting

We strompelden voort langs een soort van merkwaardig prieel waar onder een afdak een houten bank en enkele stoelen schenen uit te nodigen tot een uurtje van ontspanning en langs een glazen plantenkas die geen doel meer scheen te dienen en later over een bospad, geflankeerd door nog altijd kale bomen, terwijl een enkele brutale vogel de lente al leek aan te kondigen.

Ze vond de buitenlucht zo heerlijk en ze genoot daar nog zo van en klaagde nauwelijks hoewel alles wat een leven de moeite waard maakt haar was ontnomen. De warme chocolademelk smaakte later die morgen voortreffelijk.

Het "appartement" aan de lange, kale gang verdient de naam "appartement" nauwelijks maar de prachtige catalogus met daarin afgebeeld de kunst van Turner (zijn onovertroffen stadsgezichten van Dordrecht) biedt ons nog Schoonheid en inspiratie zoals de hoog verheven Kunst bij uitstek kan en zoals haar taak en missie altijd is geweest te midden van het immense leed en van de uiterst turbulente en bloedige, lange mensengeschiedenis.

leed wandeling verlichting lente

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 62