Herinnering aan opa

In latere jaren, toen ze weduwe was geworden, had ze de grond wel open willen krabben waaronder hij rustte, vereenzaamd en alleen als ze was in het grote huis. Hij was mijn opa die staat afgebeeld op het grote familieportret dat nog altijd mijn slaapkamer siert. Zijn dunne haar gescheiden, de vinger beringd; een pochet in het colbert; de zakenman die nooit zakenman werd; de liefdadige en humanitaire vriend van de armoedzaaiers.

En mijn liefhebbende ouders hebben verklaard hoe ik als klein meisje zijn graf aan de Bredaseweg, gesitueerd te midden van de pompeuze en barokke grafmonumenten, genaderd ben en de man die zes jaar voor mijn geboorte stierf heb toegewenst: "Rust zacht, lieve opa".

afscheid opa graf wens

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 44