Het wanhoopsoffensief van mijn brieven en jouw verre bestemming

Mijn brieven, die over mijn wel en wee verhaalden in vervolg op onze jarenlange diepe vriendschap en op de uiterst kameraadschappelijke conversatie die we welhaast dag aan dag hadden gevoerd in je armetierige huisje, verdwenen tenslotte in een nooit eindigende stroom naar de verre bestemming die je uitgekozen had. Vaak zelfs had ik gekleurd en geïllustreerd briefpapier uitgekozen om mijn zielenroerselen aan toe te vertrouwen. Een antwoord bleef hardnekkig uit. Mijn wanhoop nam dramatische afmetingen aan.

In een oord met de exotische Afrikaanse naam "Brikama Berewuleng", die ik tevergeefs noteer op de brieven en de kaarten die ik niet meer verzend, moest jij je heil zoeken. Daar wacht jij nu je sterfdag af. De oceaan scheidt ons nu en ik zal niet kunnen treuren bij je graf.
Ik bekeek de kleurige plaatjes van Brikama en de bruine gezichten van die kinderen die zozeer je mededogen oproepen.

brieven kinderen sterfdag oceaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 51