Een pop genaamd "Elsje"
Zestig jaar nadat deze in het bezit kwam van mijn zo dierbare zus, bewaar ik nog een pop die eens de naam "Elsje" kreeg toebedeeld. Als een symbool van uiterste lieflijkheid, kwetsbaarheid en hulpeloosheid draagt de pop een roze jurkje en alle kentekenen, karakteristiek voor poppen uit een zo verre tijd; de vijftiger jaren van de vorige eeuw en als ze zou kunnen praten zou ze verhalen over het moment waarop ze geschonken werd aan mijn zusje na het doktersbezoek in het "Theresiapaviljoen" als beloning voor het doorstane ongerief door onze goede ouders.....
Onze amandelen moesten "geknipt" worden en in de grote zaal van het paviljoen stonden de bedden rij aan rij. En zo herinner ik me ook nog de plotselinge en verstikkende benauwdheid als je het "kapje" gekregen had, geheel onverwacht, want je mocht toch bij die lieve dokter, gekleed in die witte jas op schoot?
Het overgeven volgde na het ontwaken uit de narcose. De pop Elsje die mij gebleven is, vormt een stille getuige van wat zich afspeelde in dat jaar dat zo ver terugligt in de tijd.....
26 februari 2024
Geplaatst in de categorie: kinderen