Tranen in de nacht
Ach mama, hoe lief, verlegen en fragiel sta je op die oude foto, te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde; je was vijfenveertig.
Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit; hoe zei je; "Je bent mijn kind!"
En ik ben nog altijd je oudste dochter, die je de naam "Ineke" hebt gegeven; de naam die afgeleid is van de doopnaam van je moeder "Catharina"; de naam die je niet meer uit kunt spreken; maar de naam waaraan men mij herkent; de naam die vriend en vijand, vreemde en voorbijganger uitspreken. Je dochter Ineke leeft voort; zij betreurt je zozeer; haar tranen stromen ongezien; binnenskamers en in de stille nacht; je bent niet meer te midden van de levenden.
29 november 2024
Geplaatst in de categorie: afscheid