Chique, gouden manchetknopen en wat dies meer zij

"Haddon Hall" stond er op het papieren zakje dat versierd was met kleurige, gestileerde afbeeldingen van vlinders. Daar zaten goudkleurige manchetknopen in die mijn tante speciaal voor mij gekocht had in Maastricht. Ze pasten in de manchetten van de chique witte bloes die ze me cadeau wenste te doen. Ze zou me vragen om de bloes te passen en voor de oude, mahoniehouten kast, een erfstuk uit mijn ouderlijk huis zag ik in de grote spiegel waarin ook mijn ouders en grootouders zich eens spiegelden hoe de bloes, die een etiket droeg in de kraag van het dure merk "Edgar Vos" mij stond. Mijn tachtigjarige tante had zich ontfermd over me als een tweede moeder, maar de banden van het bloed waren sterker en het verdriet om de bloedeigen moeder, zo vertrouwd, zo uniek, die voorgoed deze aarde heeft verlaten waren sterker en de pijn deed zich des te heftiger voelen.

"Het is een moordbloes" verklaarde mijn tante enthousiast. In haar argeloze, goedmoedige onnadenkendheid had ze zich vóór de hele onderneming niet afgevraagd of haar ruime gave wel naar mijn smaak was.

bedankt bloes tante

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 171