Een brandpunt van ellende

Het vertrek is vervuld van de dichte damp van vele sigaretten. Voor veel slachtoffers en gedupeerden is het een vluchtplaats geworden, een toevluchtsoord te midden van de hel van het ziekenhuis.

Mijn intens dappere vriendin rookt hier een damessigaartje. De ernstige ziekte is doorgedrongen tot in iedere porie, iedere cel van haar lichaam en ze heeft veel, veel te veel om over te tobben

De andere ¨vrienden¨die op haar verjaardagsfeestje nog uitbundig genoten hebben van alle lekkernijen die ze aandroeg, hebben het laten afweten. Nu ben ik haar enige bezoekster en ik heb felrode rozenblaadjes voor haar meegebracht in een doorzichtig doosje, een in deze omgeving merkwaardig, opvallend souvenir uit een wereld van schoonheid waar de liefde nog floreert en bloeit en die lichtjaren verwijderd is van dit oord van onheil

Later, op de gang, bekijkt mijn vriendin belangstellend een kunstzinnig vormgegeven beeldje in een glazen vitrine van een danseresje dat gekleed is in een gewelfd rokje en dat met beide handen naar de hemel reikt. Met uiterste moed en doorzettingsvermogen die een betere zaak waardig zouden zijn vat mijn vriendin het nog op als inspiratie voor eigen toekomstige werkstukken. Haar handen reiken, zoals die van het danseresje, nog naar de hemel en naar een onbereikbaar en onbegrijpelijk Opperwezen

ziekte troost emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8