Om de troost van een draaiorgel

Het is vanaf de bushalte in de Hoefstraat een klein eindje lopen naar de Houtstraat die als het ware in een enclave is gesitueerd, in een afzonderlijk deel van de stad, ingebed in een grijze, sombere buurt waar de arbeidershuizen zich eentonig aaneenrijgen, slechts onderbroken door een cafetaria.

Hier woont een meneer, die als uitzonderlijke liefhebberij en obsessie het draaiorgel en de draaiorgelmuziek heeft uitgekozen. Bij binnenkomst in zijn huisje valt mijn oog op een monumentaal exemplaar dat de hele kamer in beslag neemt

Op mijn verzoek legt meneer een soort ponskaart in het instrument; een kaart met gestanste openingen die het muziekinstrument haar melodie dicteert en even later klinkt door de kleine ruimte het welbekende nummer "Manna, manna, manna!" De accordeon boven op het orgel en het drumstel bewegen vrolijk en enthousiast mee op de tonen en klanken van het lied tot na korte tijd de machine zwijgt en de stilte weer intreedt

Op jonge leeftijd, toen meneer mee mocht helpen op de kermis, werd hij gegrepen en gefascineerd door dit instrument dat sindsdien zijn hele leven is gaan domineren en beheersen; nog altijd "staat hij ermee op en gaat hij ermee naar bed"

Zijn kostbaarste bezit vormt een gouden sieraad, dat hij alleen bij zeldzame gelegenheden draagt en waarin de beeltenis van zijn favoriete draaiorgel is gegraveerd en vereeuwigd; een geschenk van zijn vrouw

Het draaiorgel is voor hem alles en het betekent kennelijk voor hem de zingeving van zijn bestaan; zijn ultieme bestemming; zijn doel in dit leven

Terwijl andere, betreurenswaardige individuen ronddolen in een sfeer van vertwijfeling, angst en gebrek aan zingeving heeft mijn benijdenswaardige vriend deze problemen grandioos omzeild en voor het leven opgelost, dankzij het draaiorgel

muziek draaiorgel liefhebberij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5