Smile
Mijn PC begint kuren te vertonen. Niet vreemd na zes jaar en ik mag nog van geluk spreken dat het kreng nooit gecrasht is. Toch ben ik toe aan een nieuwe en nu moet het er maar eens van komen. Vooral omdat de “computercourant” in mijn bus valt.
Computercourant! Hoe hoog heb je het dan in je bol als je een vlugschrift van twee gevouwen blaadjes een courant noemt?
Anyway, op de voorpagina (?) staat in kleur een afbeelding van een computer. Compleet met beeldscherm, toetsenbord, muis en de hele klerezooi die er verder bij hoort. De prijs? 549 Euro!
Dat lijkt mij sterk. Geeft niet. Het staat er dus rijd ik er even heen.
“Smile computers” staat er boven de deur. Nu maar afwachten wie er nog staan te smilen wanneer ik de deur weer uitwandel.
Achter de toonbank staat een smilende verkoopster met een kaartje op haar borst. Mabel staat er op.Als ik dichterbij kom zie ik dat Mabel helemaal niet smiled. Dat lijkt maar zo omdat haar mondhoeken schuin naar boven staan. Ik zou haar wel een willen zien huilen. Lijkt me een toer om met omhoog wijzende mondhoeken te huilen. Niemand die je serieus neemt.
‘Goedemorgen meneer’, smiled Mabel. ‘Alles goed met u?’
‘In het algemeen wel, Mabel. Alleen plas ik een beetje moeilijk de laatste tijd. De dokter heeft aangeraden wat minder te gaan golfen.’
Mabel blijft smilen maar ja wat kan ze anders met die mondhoeken. Toch lijkt het net of haar linkermondhoek iets naar beneden zakt.
‘Eh, minder golfen, meneer? Hoe…wat…waar..’
‘Ja, ik snap je verwarring meid. Wat heeft moeilijk plassen met golfen te maken denk jij hè?’
‘Ja meneer, dat vroeg ik mij af.’
‘Zal ik je uitleggen. Ik stond laatst achter een medespeler en die mepte met zijn golfstok naar achteren precies tegen mijn zak en dat terwijl hij mij een kwartier eerder met een golfbal op precies dezelfde plek raakte, dus je begrijpt..’
‘Ja meneer, ik begrijp het. Waarmee kan ik u helpen?’
‘Hoezo, ben jij ook dokter dan?’
Mabel stokt. Haar mondhoeken bereiken de maximale hoogte waardoor haar gezicht gelijkenis vertoont met de doodsgrijns van iemand die net een stroomstoot van 3000 volt heeft moeten verwerken.
‘Eh nee, ik bedoel wilt u een computer of zo?’
‘Of ik een computer wil? Jee, wat aardig zeg, daar had ik nou net trek in. Nou daar zeg ik geen nee tegen.’
‘Nee nee, meneer. U moet er wel voor betalen hoor.’
Dus leg ik mijn computercourant op de toonbank en wijs op de foto van de complete computer voor 549 euro.
‘Doet u deze maar. Wel een beetje prijzig maar oké, dan maar een maandje zuurkool eten hè?’
‘Eh meneer, bij dit exemplaar zit niet het beeldscherm en de software. Die moet u apart bijkopen en dan komt de prijs op 960 euro en…’
‘Geen sprake van Mabel.Hier staat duidelijk: ik citeer: “koop nu een complete computer voor 549 euro.”
‘Ja dat klopt meneer, maar daaronder, die kleine lettertjes, ziet u dat…’
‘Nee lieverd, daar kom je niet mee weg. Je lijkt Goddomme Minister Hoogervorst wel met z’n nieuwe zorgverzekering. Eerst de premie van de ziektekostenverzekering laag houden en dan volgend jaar verdubbelen. Oplichten is in dit land cultuurgoed nummer één geworden, vind je ook niet?’
Mabel vindt niets. Mabel probeert met korte ademstootjes haar mondhoeken weer in het gareel te krijgen.
‘Maar oké, Mabel. Leg maar eens uit hoe de computer werkt.’
En Mabel begint uit te leggen. Niet tevreden laat ik mij nog alles uitleggen over 4 andere computers. Na anderhalf uur staat Mabel mij zuchtend en zwetend aan te kijken. Er loopt iets vochtigs langs haar linkermondhoek naar boven. Ik zweer het je, naar boven!
‘Heeft u een beslissing kunnen nemen meneer?,’ zucht ze.
Ik denk eens even na en wijs dan op de plank achter haar: ‘Ja, doet u mij die eierwekker maar daar. Die van 3,95 euro. En wilt u het inpakken? Het is voor een cadeautje.’
critici.nlGeplaatst in de categorie: economie
smile
2.859
Geef je reactie op deze inzending: