De Verhalengenerator

Ik woonde toen op een studentenflat. Ieder van ons had een kamertje niet groter dan een plee.
Ruim dus niet, verdomd als het niet waar is.
Toch hadden we pret. Niet met onze studie. Zelfs niet met onze meiden. Nee, met Jan.
Jan studeerde informatica en vertelde ons, dat hij bezig was aan een uitzonderlijk apparaat.
Ja, een apparaat dat zelf verhalen kon verzinnen.
'Niet zo sceptisch, zijn gedachtewereld is soms wat chaotisch, maar probéér 'm tenminste...,' smeekte hij ons.

De meesten lachten, lachten hem uit en wijdden zich weer aan hun tentamens.

Behalve ik; ik wist toen al dat het gedaan was met mij, dat ik het op de Universiteit nooit zou maken.
Toch had ik een interesse – fictie schrijven.
Mooie verhalen die de wereld zouden rondzingen – dáár lag mijn ambitie.
Ligt. Lag. Ligt. Triest tot nu toe, want mijn ambitie stond nog niet op stevige poten, nog lang niet overeind.
Want wat zich ik in mijn geest roerde, was echt niet geschikt om wat voor wereld dan ook rond te zingen.
Meer te walmen.

Dus had ik bijzonder veel belangstelling voor Jans apparaat en nodigde hem uit. Voor een demonstratie. Hij kwam maar al te graag! Zette zijn wondermachien op tafel...

'Oké, eh... een sprookje, kan-ie dat maken?'
'Natuurlijk. Hier, dat typemachientje onderaan. Knop S. Sprookje.'
'O juist. Zeg, waar zit de letter C?'
'???'
'De C voor Creativiteit.'
'Nou, ik denk dat dát... maar neem de letter A...'
'Voor Apekool?'
'Voor Associatief denken.'
'Aha!'

--- Het prinsesje ging niet terug naar het paleis met die afgrijselijke stiefmoeder. Ze ging het donkere bos in en nam een hapje van het dak. 'Wie knabbelt daar aan mijn huisje?' Ze vluchtte de trap af. Ze rende zo snel dat ze haar glazen muiltje verloor ---

'Stop! Stop! Zet die printer uit! Het loopt hier over van papier!'
'Kan niet... hij werkt op elektronisch-biochemische golven vanuit jouw brein, omdat jij hem hebt aangezet... bedaar dus, mijn vriend. Stuur je gedachten een meditatieve kant uit, wat ik je bidden mag...'
'Bidden? Miserabele lamstraal, rot op en neem dat kleremachien mee, printend of niet!'
'Ik kan er niet uit, je deur zit klem door 't papier!'

Beide vrienden beginnen verwoed te graaien.
Voor ons, lezers, blijft het een open vraag of zij zich zullen kunnen bevrijden of niet.
Enkel de Verhalengenerator weet dat.

Verhalengenerator

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.7 met 7 stemmen 2.949