Huwelijksadvertentie

De heer Bartels had al verscheidene huwelijksadvertenties gelezen: Vlotte jongeman, baan in het bedrijfsleven enzovoort. Daar hoorde hij niet tussen, dat wist hij, maar wat dan?
Eeuwig alleen blijven?
Hij kon zich daar niets bij voorstellen. Om eerlijk te zijn: van een huwelijk ook niet; welke vrouw zou hem willen hebben, hij, de kleine, kortbenige, praktisch kaalhoofdige man. Kassier is hij. Meer niet.
Maar hij loopt al tegen de veertig – nu of nooit!
Zo kwam het dat de schuchtere heer Bartels een advertentie plaatste:
Kortbenig.
Kaalhoofdig.
Baan niet noemenswaard.
Loopt tegen de veertig en loopt moeilijk vanwege voornoemde kortbenigheid.
Mijn welgemeende excuses voor dubbel lopen.
Maar met U zal ik driedubbel lopen!
De heer Bartels was zeer trots op dit stukje proza dat zo verschilde van Naar wij vernomen hebben… enzovoort.

Tot zijn teleurstelling kreeg hij maar een brief, eentje maar. Toch: een brief! zei hij bemoedigend tot zichzelf en spoedde zich naar haar huis.

Een vrolijk uitziende vrouw deed de deur open. Uitzonderlijk fors was ze, maar beslist niet lelijk, hield de heer Bartels zich voor.
‘Wilt u even naar het toilet?’ vroeg ze.
Hij vond dat een vreemd begin van erotiek, maar pissen kon hij altijd wel. Zo gezegd zo gedaan. Maar daarna.
Doortrekken.
Het water kwam gelijk tot aan de rand van de pot en tot ontzetting van de heer Bartels kwamen er bruine vlokken naar boven drijven.
Hij aarzelde geen moment, rolde de mouw van zijn nette pak op en stak zijn arm tot ongeveer zijn elleboog in de derrie. Hij voelde iets taais en glibberigs tussen zijn vingers en begon voorzichtig te trekken.
En jawel!
De heer Bartels liep naar de wastafel, spoelde de onbenoembare smerigheid schoon, waarna hij het stevig in de achterzak van zijn broek propte; hiermee durfde hij zijn aanstaande aanstaande niet te confronteren!
Daarna liep hij zo kalm als het maar kon de huiskamer binnen. Heerlijke geuren kwamen hem vanuit de aangrenzende keuken tegemoet.
‘Bordje hachee?’ vroeg zijn aanstaande aanstaande met iets kwaadaardigs in haar ogen…
Golven van misselijkheid overspoelden de heer Bartels, hij wist niet hoe gauw hij weg moest komen.
Eenmaal buiten kotste hij zich binnenstebuiten.

Een paar maanden later liet de heer Bartels een identieke advertentie plaatsen, hij moest wel, de drang was hevig doch zijn fantasie gering. Dus weer:
Kortbenig.
Kaalhoofdig.
Baan niet noemenswaard…
Spoedig kreeg hij respons. En had daar een lange treinreis voor over.
Een klein, tenger vrouwtje met vriendelijke ogen deed de deur open.
‘Hallo, kom binnen, u… eh of liever jij… hebt hier een lange reis voor over gehad… misschien wilt u… jij… misschien even van het toilet gebruik maken?’
De heer Bartels kon niet antwoorden.
Tot zijn immense ontzetting begon zijn maag op te spelen en kotste hij haar drempel onder.

Huwelijksadvertentie Bartels

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.9 met 7 stemmen 1.878