Boksen

Ik trappel en treuzel in de ring. Als een mambodanser met een steek in zijn blaas ontwijk ik de vuist van de kolos. Er schuilt een springveer in zijn schouder, beton in de biceps, een staalplaat in het middenrif.

Mijn longen zwoegen.

Ik verdraag nog net de opstoot tegen mijn druipende kin, de rechterhoek die mijn kaak ontwricht, de drilboor in mijn flanken. Touwen veren me terug in zijn bereik. Mijn wimpers klitten samen van gestolde klonters.

Ik zie paarse slierten en vleugellamme elfen, duizel door een waas van zweet,
etter in de snee van het zwellend ooglid. De schelle gong. Een blonde vamp met glitters toont haar heupen, tweede ronde. Ik zit op een kruk in de hoek en spuw een scherf van kalk, een draad van rood kwijl in een glas. Een waterstraal uit een rubberslang blust mijn verhemelte. Te laat valt de besmeurde handdoek in de ring. De rest is uitgegomd.

Nu kan mijn neus nog net bij de hendel die de rolstoel stuurt en stuwt.
Ik drink astronautenvoer door een rietje, een kindse man die slikt met verwrongen wangen en struikelt over het dunste woord.

boksen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 1.208