Verhalen

paella

Ik spoel het stof van de bonen, dompel ze onder in een plastic kom.
Eén nacht mogen ze weken in de koelkast, dan giet ik ze af en rol ze in de pan tot de waterspiegel borrelt op een vuur dat ik lager draai.
Ze garen onder een deksel. De billen en de vale vlerken van de kip houd ik onder de koperen kraan, de zilveren straal. Dan dep ik ze droog, strooi het zout, verhit de olie. Het spettert, hun vel wordt een gouden korst.
Met een schuimspaan schep ik ze uit het vet en schik ze op een bord.
Snippers ui en knoflookteentjes en schijfjes tomaat mogen nu stoven.
Wijngaardslakken, schelpen en schalen, calamaresringen, saffraangele rijst en rozemarijn sudderen in een bekken op een matige gasvlam.
De bouillon dringt in de korrel. Ik lepel het in jouw bord, gegarneerd met blokjes citroen.

Ik hoor de hakken van een flamencodanseres in onze keuken.

Schrijver: Wim Veen, 14 mei 2006