Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HEKEL EN HET CONFLICT

(Hekel is een miniatuur fantasie wezentje die vaak in de kroeg logeert en me helpt als de stress te groot wordt. De vorm is qua oorsprong geinspireerd door de 'Dikke man 'van Ischa Meijer.)


"Geef mij er nog maar één!" , pleegt de Wildogende Vrouw door het gekakel en het druk doende geroeze moes van de buurtkroeg in oost heen te schallen.
De rond borstige barvrouw kijkt langzaam van het tappen op en knikt richting Hekel.

Weldra dribbelt ze met een fles in haar hand naar het tafeltje en schenkt het glas van wild-ogende vrouw klokkend vol.

Onderwijl knipoogt ze warm.

"Het is me ook wat," schort de Wildogende Vrouw verder,
"Nou dacht ik, dat ik mijn familie kende en omgekeerd......, maar dat doen we dus helemaal niet! "
"Hoezo ", krijst Hekel, die al de hele middag aan het nippen is.
"Je kent elkaar toch al jaren met van die ups en downs?"
"Ja, ja...., " zucht Wildogende Vrouw verder.
"Maar dat zegt niets.....gister merkte ik weer dat ook dat betrekkelijk is......"
"Vertel verder", schudt Hekel welgemeend met zijn hoofdje en gaat er gemakkelijk bij zitten.
Wildogende Vrouw slikt en perst stamelend de woorden door haar rode lippen:
"Nou, je weet, dat ik bonje met een aangetrouwd familielid heb en dat die bonje nooit meer over dreigt te gaan?"
"Ja, ja ...', knarst Hekel.
"Nou....mijn andere familieleden beginnen het een probleem te vinden dat ik en mijn zus niet meer door een deur heen kunnen...We praten er soms over ...en dan kan ik enorm kwaad worden."
"Kwaad worden waarover?", sust Hekel voort.
"Op dit moment, ben ik helemaal op....gewoon weer ouderwets overspannen........en probeer rustig mijn overleden vader een plaats te geven...... ondertussen heb ik dat getrek aan mijn hoofd van familie die dat conflict proberen op te lossen.....het maakt me woedend omdat ik pertinent niet in een oplossing geloof....Vandaar dat mijn ogen zo woest staan!" barst ze uit.
Na wat diepe ingetogen snikgeluiden, snottert ze verder:
"Ze hebben niet in de gaten dat dit terrein (onderdrukking) voor mij een mijnen veld is."
"Trekken ze je dan in een mijnenveld?" , proest Hekel nu geheel verontwaardigd.
"Kom...laten we er nog één nemen."

Hekel kijkt even strak naar de rondborstige barvrouw, wijst subtiel naar de twee glazen op de tafel die weldra wederom gevuld op het morsige kleedje staan.
De Wildogende Vrouw lijkt wat gekalmeerd en plukt ze pluisjes uit het roodachtige wollige tafelkleedje.
"Ja...ze trekken me in een mijnenveld.....maar dat hebben die lieve schatten natuurlijk niet in de gaten...ze denken alleen maar aan de gezelligheid van bijeenkomsten en willen oplossingen!"
"En die oplossingen zijn er geheel niet?", zwalkt Hekel.
Hij neemt een stevige slok en kijkt wat verveeld rond.
"Juist", spreekt de Wildogende Vrouw kordaat.
"Daar komen ze dan binnen kort zelf maar achter!" ,slist ze en drinkt in een teug haar glas leeg.
"Dan ben ik van het mijnen veld af.'
‘ En zij er op!"
Hekel knipoogt en kijkt ze schalks terug.

De blik van de Wildogende Vrouw is nu rustiger geworden en beginnen ze beiden wat mee te schommelen op de zwoele muziek .
Barvrouw geeft aan het tweetal een ferme dikke knipoog weg en draait de muziek iets harder.

De avond draait zich langzaam om in de nacht.



('De Hekels' van Isis Nedloni bevinden zich in een begin stadium van een bundelings en publiceer proces. U wordt op de hoogte gehouden over het verloop ervan .)

Schrijver: Isis Nedloni, 12 december 2007


Geplaatst in de categorie: overig

2.3 met 3 stemmen 168



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)