Verhalen

Foppe en Bor de Wolf

Als klein kind kijkt Foppe met veel plezier naar de Fabeltjeskrant.
De prachtige dieren en het oogje van meneer de Uil, het is helemaal het einde vind hij. Later blijft hij de serie ook volgen.

Nu is de Fabeltjeskrant weer op televisie en hij geniet er nog steeds van. Een dier springt er voor hem uit en dat is Bor de Wolf. Hij lijkt sprekend op mij, denkt Foppe steeds. Bor de Wolf lijdt aan ongeneeslijke kwetsbaarheid en trekt zich daarom het liefste terug in het Enge Bos om alleen te zijn en vrij van stress en mensen. Maar hij moet steeds terug naar het Praathuis want dat is zijn baantje en daar is het gezellig. Later krijgt Bor een eigen vriendinnetje, een heel knappe buitenlandse Oleta en een eigen boomhuis. Momfred de mol zegt dat hij het moet proberen als hij twijfelt.

Daarom herken ik het helemaal. Ik wil ook graag alleen zijn en ben kwetsbaar en houd van gezelligheid. Hier in het Pi-huisje kan dat allebei. Daarmee is er een ontwikkeling gekomen in de persoon van Bor en mij. Wij willen niet langer alleen zijn! Dat nu juist dat weer in de toekomst dreigt terwijl het hedendaagse gepraat ook al inspannend is maar wel gezellig is maakt het allemaal nog ingewikkelder. Daar kan geen pi-beleid tegen op.

Het is een menselijke behoefte en een wolvenbehoefte om en alleen en samen te zijn. Daarom kies ik er niet weer voor om helemaal alleen te zijn want samen is veel gezelliger. Al lijd ik dan aan een aandoeninkje met een pilletje dat hoeft me niet weer eenzaam te maken al moet ik nog steeds alleen zijn. Dat ik pi-meisjes om me heen heb werkt als een Oleta, ik ben veel vrolijker nu. Ik heb het geprobeerd en het is goed zo.

De Fabeltjeskrant gaat altijd maar door en mijn leven ook. Hoe het verder gaat weet niemand maar Borretje en Foppe zijn altijd vriendjes.

Zo en nu maar lekker slapen, oogjes dicht en snaveltjes toe: slaap lekker!

Schrijver: foppe oostenbrug, 26 november 2008