Het ging niet meer
Wouter had vreselijke last van erectiestoornissen en dat vond Mien niet zo leuk. Hij belde het gezondheidscentrum en zei:
''Het gaat niet meer, mevrouw.''
De assistente zuchtte.
''Kunt u niet wat duidelijker zijn, wat gaat niet meer?''
Heel zachtjes zei hij:
''Seks, zuster.''
''Ik begrijp het al, morgen om half twee kunt u bij de dokter komen.''
''Bedankt, zuster.''
''Morgenmiddag, darling, zal mij benieuwen wat hij er aan kan doen.''
''Zal wel eens tijd worden, ouwe.''
''Ik weet het ook niet meer, het moet toch een oorzaak hebben. Vroeger was ik toch altijd in topvorm.''
''Ik denk eerder, dat het tussen je oren zit, het is psychisch. Weet je wat ik denk, je bent uitgekeken op mij. Ik weet het wel hoor en weet je waarom ik dat denk?''
Hij schrok en wist wat ze ging zeggen.
''Toen ik je veertien dagen geleden betrapte in de steeg bij Carla en je haar zoende, zag ik dat je gulp recht vooruit stak. Dus je had een stijve. Toen had je kennelijk geen last van een erectiestoornis, geef dat maar toe, hufter.''
Ze heeft gelijk, dacht hij.
De volgende dag was aangebroken.
Om half twee zat hij in de wachtkamer bij de huisarts. De deur van de spreekkamer ging open. Daar stond een lange man met een kaal hoofd gekleed in een witte jas.
Hij wenkte Wouter binnen te komen. Dat was even schrikken, want het was niet zijn eigen dokter.
De dokter gaf hem een hand en verzocht hem plaats te nemen op een stoel naast het bureau. De dokter keek op zijn computerscherm, en zei:
''Ik ben de vervanger van uw dokter, hij heeft griep.
Ik zie hier op mijn scherm, dat u moeilijkheden heeft met de seks. Dat is niet zo mooi hé. Hoe komt dat?''
''Ik weet het ook niet, dokter. Mijn vrouw is kwaad op mij, want het gaat niet meer, hij blijft slap.''
''Gebruik je alcohol?''
''Ja dokter, één borrel voor het avondeten, meer niet.''
''Nou, nou, is dat alles. Daarom komt hij natuurlijk niet overeind. Drink toch meer man. Ik had ook moeilijkheden met de seks. Zelfs zo erg, dat mijn vrouw van me wilde scheiden. Ik ben toen iedere avond zes borrels gaan drinken en gaan roken.
Ik wist niet wat ik meemaakte, mijnheer Jansen. Hij bleef overeind staan en uren lang. Mijn seksleven was weer toppie en toen ik mij had geabonneerd op een pornozender, was het helemaal voor elkaar. Mijn vrouw en ik zaten iedere avond een uurtje naar een seksfilm te kijken. Ik was weer helemaal in topvorm, alleen moest ik wel twee keer per week naar een fysiotherapeut om mijn rug te laten masseren.''
Wouter luisterde met aandacht en was perplex, wat de dokter allemaal zei. Zou het toch waar zijn, dat ik meer moet gaan drinken om aan de verlangens van Mien te voldoen.
''Kom eens hier, ik moet u eens goed bekijken. Kom maar op mijn schoot zitten.''
''Achenebbisj dokter, moet dat?''
''Ja, dat moet, kom maar, ik eet u niet op.''
De koude blauwe ogen van de dokter dwong hem op zijn schoot te gaan zitten.
Het zweet bij Wouter stond dik op zijn voorhoofd en tussen zijn bilnaad was het ook verschrikkelijk. Wat een toestand, dat had hij nog nooit meegemaakt.
''Zo mijnheer Jansen, laat je broek maar eens zakken, dan zal ik u een klein prikje in je leuter geven, kijken of hij overeind komt.''
Met veel tegenzin liet Wouter zijn broek zakken.
''Ook je onderbroek, man.''
Daar had hij helemaal niet op gerekend. Zat vol met remsporen, dus liet hij uit schaamte zijn onderbroek niet zakken.
De dokter verloor zijn zelfbeheersing en zei:
''Laat zakken die broek, doe niet zo schijterig. Ik zie de hele dag blote vrouwen en kerels.''
Teneinde raad liet Wouter zijn onderbroek zakken. Daar zat hij dus in zijn blote kont op de schoot van de arts. De arts keek hem al verleidelijk aan en zei:
''Zing jij eens een mooi liedje voor mij.''
Wouter wist niet wat hem overkwam, en zei:
''Ik kan niet zingen, dokter. Vroeger op school ook al niet.''
''Geen flauwekul Jansen, iedereen kan zingen, zing maar een Sinterklaasliedje.''
Bijna onhoorbaar zong hij Sinterklaas kapoentje.
''Nou Jansen, daar word ik niet vrolijk van zeg.''
Terwijl hij zo belabberd zong, gaf de dokter hem een prik in zijn leuter en het was adembenemend te zien hoe dat hielp. Zijn geslacht stond recht overeind.
''Kijk mijnheer Jansen, wat zie je?''
Wouter schaamde zich kapot. Zijn piemel was weer de oude.
''Hoelang blijft die zo staan, dokter?''
''Vierentwintig uur, dus nu gauw naar huis en je vrouw verrassen. Overmorgen zie ik je weer op het spreekuur.''
Wouter kwam van zijn schoot af en trok zijn broeken naar boven en bedankte de dokter met een rood hoofd en zei:
''Dokter, ik kan toch niet zo over de straat gaan. Wat moeten de mensen wel niet denken.''
''Man, wat ben jij voor een kerel. Eerst kom je bij mij, omdat je leuter niet omhoog komt en nou staat ie, is het weer niet goed. Ga maar hardlopen, dan hebben de mensen het niet in de gaten. Ik heb nog meer te doen.''
Hard hollend liep hij naar huis, maar tot zijn schrik stond Mien voor de deur met Carla te praten. Met volle vaart passeerde hij hen en ging uitgeput van de belevenissen in zijn stoel zitten en nam een biertje. Hij probeerde zijn penis met erop te tikken slap te krijgen, maar het lukte niet. Mien was verbijsterd toen ze de kamer binnenkwam. Ze zag het en was in de zevende hemel.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: mannen
stijve
140
Geef je reactie op deze inzending: