Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het tuincentrumtragedie

Het is druk in het riante tuincentrum, uitgelaten mensen vullen hun winkelwagens met bloeiende planten, struiken en bomen. Naast veelkleurige orchideeën en vleesetende planten, varens en lavendelplanten, olijfboompjes en cactussen, is er nog van alles te koop aan tuinmeubelen en aanverwante artikelen, zoals klokken voor de sier en monsterlijke beelden van bijvoorbeeld Mozart of een reusachtige kabouter. Er staan loodzware fonteinen met ingebouwde lichtjes, complete feesttenten voor de royalty's, gereedschap in alle prijsklassen. Het jeugdige personeel met groene vingers kijken in ieder geval vrolijker en gezonder uit hun ogen, dan hun leeftijdgenoten in de Blokker, V&D of Bart Smit. Bij planten en bloemen doe je vanzelf gezonde, natuurlijke levenskrachten op, dat gaat niet bij plastic en ander dood materiaal, met TL-buizen, die megagaten in je aura slaan en je ogen verblinden. Astrid werkt nog niet zo lang in de tuinwinkel, maar ze heeft het erg naar haar zin en ze kan goed overweg met haar collega's, vooral met Tim, een knappe jongeman van ruim twee meter. Ze is in het geheim verliefd op hem, ze heeft het echt nog aan niemand verteld. Als ze langs hem loopt, gloeit ze van top tot teen, zou ze het liefste tegen hem aan kruipen als een hangplant, hem helemaal overdekken met haar wortels en bladeren. Haar erotische dromen gaan enkel nog over hem, ze weet het, ze is zwaarverkikkerd op hem, maar ze heeft een handicap, ze is oerverlegen en onervaren in de verleidingskunst. Ze denkt trouwens dat Tim niet echt op meisjes valt, want hij is superknap en beweegt zich nogal vrouwelijk, trouwens, jongemannen, die tussen de bloemetjes werken, zijn zowiezo verdacht, het hoeft natuurlijk niet, maar het ligt er wel dik bovenop. Voorlopig blijft hij een mysterie voor haar, maar wel een mysterie, waar ze van wakker ligt. Karin, een andere medewerkster, heeft ook een oogje op hem, dat heeft ze heel duidelijk waargenomen, wat kan die meid flirten zeg, zonder schaamte gooit ze heel haar lichaam in de aanbieding! Voor hoerig gedrag hoef je echt niet naar speciale, ongure wijken, het is werkelijk overal. Ze bukte zo ver naar voren met haar bovenlichaam, dat Tim bijna alles heeft moeten zien, alleen reageerde hij nogal merkwaardig stoïcijns. 'Net goed voor haar!', denkt Astrid nijdig, 'moet ze hem maar niet zo goedkoop willen versieren, de sloerie!'. 'Astrid, lieverd, wil je even achterin de winkel gaan kijken hoe duur die harken kosten?', vraagt Karin opeens, 'hier staat namelijk geen prijskaartje op!'. 'Wat zit je haar nou te jennen met je 'lieverd'?', vraagt Inge. 'Betekent niets, ik ben geen pot!', antwoordt Karin. 'Ik ga al!', roept Astrid, de kibbelende dames achterlatend. Ze loopt richting de gereedschap en als ze daar arriveert, schrikt ze enorm, want daar ligt Tim met een scherp voorwerp in zijn lijf, een hark? nee, een bijl en in een grote plas bloed. Ze krijst het uit. 'Tiiiiiimmm! godverdomme, lieve Tim, wie, wat, o God, bel de politie, Karin, Inge, snel!'. Astrid rent als een gek naar de kassa's en ze schreeuwt van verre: 'Bel de politie! Tim is vermoord! Bel verdomme direct de politie!'. Even later verschijnen er wel zes agenten en wordt Astrid langdurig verhoord. Het tuincentrum wordt ontruimt en er wordt sporenonderzoek verricht.

De volgende ochtend staat Astrid pas halverwege de middag uit haar bed, na een driekwart fles bourbon kun je ook niet anders, ze huilt aan een stuk door, terwijl ze bibberend de telefoon opneemt. 'Astrid, met Karin, heb je de krant al gelezen?' 'Nee, hoezo?' 'Nou, het was dus een afrekening binnen het homo-circuit, dat schijnt wel eens voor te komen, die lui zijn soms zo heetgebakend en ze accepteren maar nauwelijks afwijzingen!' 'Had Tim dan iemand afgewezen?' 'Iemand, meid, wel een weiland vol!' 'En één van die afgewezenen heeft hem in onze winkel naar het hiernamaals verwezen?' 'Daar houdt de politie sterk rekening mee en ze zoeken nog naar DNA-materiaal' 'Karin, lieverd, wil je alsjeblieft even bij me langs komen, want ik trek dit niet in mijn eentje!' 'Tuurlijk, meid, ik kom zo snel ik kan!' 'Dat vind ik erg lief van je!'. Het kan raar lopen in de wereld, maar even later liggen Astrid en Karin in elkanders armen en strelen en kussen zij elkaar, van liefdesconcurrenten worden ze ineens een liefdespaar, via Tims tragedie kwamen zij bij elkaar uit de kast en sindsdien is het tuincentrum nog fleuriger dan ooit.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 mei 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

2.5 met 4 stemmen 218



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kees niesse
Datum:
10 mei 2011
Email:
c.h.niessekpnplanet.nl
Een mooie beschrijving van een tuincentrum en dat het daar gezond werken is voor het personeel, maar dan loopt het slecht af voor medewerker Tim, een knappe jongeman, die zich nogal vrouwelijk beweegt. Twee jonge dames, zijn verliefd op hem, namelijk de verlegen Astrid en de hoerige Karin. Dan vraagt Karin aan Astrid te kijken naar de prijs van een hark en treft Tim hevig bloedend aan. Nou denk ik, dat misschien Astrid hem vermoord heeft, omdat ze hem niet gunde aan Karin. Om de schijn te vermijden, dat Astrid verliefd was op Tim, doet ze net of ze lesbisch is en omarmt Karin liefdevol en strelen en kussen elkaar. Misschien heb ik het mis.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)