Ze geeft een geheim prijs
''Ga effen zitten ouwe en neem een borrel en steek een sigaar op, dat vind ik zo gezellig. Kijk niet zo duf, want een geheim ga ik je vertellen, dat vijftig jaar geleden gebeurd is, nu we samen oud zijn geworden moet het eruit.''
''Oké, je maakt me nieuwsgierig en je kan me niet blijer maken met een borrel en een sigaar en ben op het ergste voorbereid.''
''Goed zo Wouter, je weet, dat mijn zuster Klaaske de boerderij van mijn ouders heeft overgenomen samen met haar man Herman.''
'''Ja, dat weet ik, maar ik heb geen beste herinnering aan je zuster met haar grote smoel. Herman vond ik wel een fijne vent.''
''Zeg, wel een beetje dimmen hé, het is mijn zuster.''
''Weet ik, maar ze heeft wel geprobeerd onze verhouding stuk te maken. Ze vond het maar niks, dat jij met een bajesklant getrouwd was. Toen ik vrij kwam en jij mij meenam naar je ouders en ik mij netjes voorstelde, gaven ze mij geen hand. Al weer vijftig jaar geleden, waar praten we over. Ik weet nog goed, het was op en zondag en de hele familie ging naar de kermis in het dorp en jij gaf mij een knipoog en je wees met je hoofd naar de hooizolder. Ik begreep je.
We gingen de trap op naar de zolder en jij trok boven je onderbroek naar beneden en ging op je rug in het hooi liggen. Je gaf mij zo'n rubber ding en moest dat omdoen, maar joepie kwam niet overeind. Jij kreeg zwaar de pest in en joeg mij van de zolder af. Thuis in bed ging het altijd goed, maar het was de angst hier betrapt te worden.''
''Laten we het er verder maar niet over hebben, het is verleden tijd, maar mijn wens was een kind te krijgen en het lukte maar niet. Eerst dacht ik, dat het aan jou lag en heb ik je dat vaak verweten en ik wilde niet meer bij je slapen.''
''Dat weet ik nog goed, darling, we zijn toen naar een dokter gegaan en in het ziekenhuis heeft een specialist ons gecontroleerd en uit het onderzoek was gebleken, dat het bij jou niet goed zat, je kon geen kinderen krijgen. We hadden samen groot verdriet, weet je nog? We hadden sporadisch seks, want je had er geen zin meer in en toen heb ik een grote fout begaan, want ik ging van Helena houden, die naast ons woonde en pas van haar man was afgegaan, omdat hij zijn vrouw soms bont en blauw sloeg.
Wat ik nog goed weet is, dat Helena mij opwachtte in de steeg naast het huis. Niets vermoedend kwam ik van de tuin en zag haar staan. Het was erg warm en ze stond daar heel schaars gekleed. Die mag er wezen, dacht ik, maar ze kwam op mij af en omhelsde mij en begon mij te zoenen. Automatisch gingen mijn handen naar haar kont en ik trok haar slip naar beneden. Ze zei nog,'' pak me buurman.''
Jij was naar de markt, dus ik dacht, dat de kust veilig was, maar mooi niet. Jij kwam eerder thuis en zag ons in de steeg staan. Ik zag je aan komen rennen en je gaf mij een klap voor mijn harses, ik voel het nog. Helena liet haar slip op de grond liggen en rende weg en sprong als een atleet over een heg. Jij wilde toen van mij scheiden, maar na veel gepraat ging het gelukkig niet door en beloofde ik je trouw, zoals ik had beloofd bij de ambtenaar in het stadhuis.
Wordt vervolgd.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: algemeen
bajesklant
66
Geef je reactie op deze inzending: