Greetje uit de polder
Heerlijk rustig was het in de waardpolder en het goudgele graan wuifde in de wind, daar houd ik van. Daar leerde ik vlak na de oorlog Greetje kennen, een blonde boerendochter. In een grote schuur van een boerderij zou een dansavond plaatsvinden. Toen ik haar aan de telefoon had of ze ook ging had, zei ze:
''Moet je horen Kees, we zijn maar een paar dagen met elkaar omgegaan en toen moest je in dienst en je hebt niets meer van je laten horen,ik heb nu verkering met een jongen uit Schagen en ben verliefd op hem. Mischien zie ik je daar wel, maar het is uit tussen ons, je weet wat ik bedoel.''
Daar moest ik het mee doen, maar vond het wel jammer.
In de schuur rook het heerlijk naar hooi en tegen de muren waren tafeltjes en stoelen geplaatst Op een podium stond een tafel met een geluidsinstallatie en een serie platen, zoals van het dansorkest de Ramblers en Victor Silvester. Een bar met een biertap maakte het geheel compleet.
De schuur stroomde langzaam vol met jongelui uit de buurt. Ik was een lange magere stadsjongen met donker krullend haar en ze keken al minachtend naar me. Ze dachten misschien wat moet die vreemde snoeshaan hier.
Ik voelde mij daar niet op mijn gemak en ging op een stoel zitten aan een tafeltje en wachtte af wat er ging gebeuren. De muziek begon te spelen en de dansvloer raakte vol met paartjes. Ik bleef aan het tafeltje zitten en zag Greetje ook dansen met haar vriend. Had ik haar maar in mijn armen, dacht ik. Later op de avond toen de schuur verlicht werd met oranje lampen zag ik een jonge vrouw de schuur binnen komen.
Ze droeg een kort strak groen rokje en kwam naar mij toegelopen. Ze vroeg of de stoel tegenover mij vrij was. Dat beaamde ik en ze keek vriendelijk naar me en ging zitten. Ik had zin om weg te gaan, maar toen stelde ze haar voor met de naam Patricia, dus bleef ik maar.
De muziek begon weer te spelen. Tot mijn grote schrik pakte Patricia mijn hand en trok mij de dansvloer op en ik kon helemaal niet dansen.
Ik maakte zulke rare bewegingen, dat het bij de anderen opviel. Het zweet brak mij aan alle kanten uit, wat een vertoning. Gelukkig had Patricia dat door en geleidde mij heel majestueus naar het tafeltje. Ik vertelde haar, dat het tijd werd dansen te gaan leren, maar dat er geen geld voor was. Opeens zei ze tegen me:
''Zullen we een eindje gaan wandelen, het is buiten nog lekker weer.''
Dat vond ik prima, eindelijk uit die benauwde schuur, dacht ik.
We liepen achter de boerderij aan de rand van een graanakker. Patricia zag er aantrekkelijk uit, dat zag ik natuurlijk wel. Ze was vol slank en had grote borsten. Het werd al donker en we liepen verder en verder. Opeens pakte ze mijn hand en zei:
''Zullen we even gaan zitten, Kees?''
Ze maakte tussen het hoogstaande graan een plek vlak en we gingen daarop naast elkaar zitten.
Ik voelde mij ongemakkelijk, maar ook weer avontuurlijk. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Op een stille warme zomeravond met een jonge vrouw naast je tussen het goudgele graan. Ik zag haar bruin getinte mooie benen en dijen. Mijn hart bonsde in mijn keel. Ik was wel lang en mager, maar niet lelijk. Ze zag kennelijk wat in me, maar wat voelde ik mij onervaren met vrouwen. Ik durfde haar niet aan te raken, maar ik had er wel zin in.
We waren allebei stil en keken soms naar elkaar. Ze zal wel gedacht hebben, wat is die gozer toch netjes. Het begon nu echt donker te worden. De maan was nergens te zien, en het weerlichtte in de verte. Patricia ging languit achterover liggen en ik voelde, dat ze naar me keek. Wachtte ze ergens op? Ik bleef gewoon zitten en dacht, wat doe ik eigenlijk hier? Opeens gebeurde het, want ik voelde haar hand om mijn nek en ze trok zachtjes mijn hoofd naar haar gezicht en zei:
''Schatje, geef me een kus.''
Ze zei schatje tegen me. Dat had ik nog nooit iemand tegen mij horen zeggen, wel hufter of ploert, maar geen schatje. Ik rook een soort parfum toen ik haar wang voelde. Ik had haar kunnen zoenen, maar dat durfde ik niet. Toen zoende ze mij maar en nog hartstochtelijk ook. Nu was bij mij ook het ijs gebroken en zoende ik haar eerst zachtjes en daarna steeds beter. Ik kreeg aanschouwelijk onderwijs in de liefde.
Aanvankelijk had ik het niet in de gaten, maar ze had haar bloes naar boven geschoven en weer mijn hand gepakt en geleidde die naar haar borsten. Mijn hart bonsde in mijn keel en het zweet stond op mijn voorhoofd. Wat kan het toch raar lopen, meestal zijn het de mannen, die het initiatief nemen, maar in mijn geval kwam het me aangewaaid. Toen ik haar buik begon te strelen brak het onweer echt los en zijn we snel teruggekeerd naar de schuur, waar nog volop werd gedanst en vooral gedronken. Toen ik terug kwam met twee biertjes zag ik, dat zij met een andere jongen de schuur uitliep en heb ik haar niet meer gezien.
De volgende middag heb ik een fietstocht gemaakt en kwam ik Greetje tegen. Ze vroeg mij nog waar ik zo gauw was gebleven met die meid, want ze had mij weg zien gaan met haar. Ik was stomverbaasd toen ze zei, dat die Patricia een hoertje was uit Alkmaar en wel eens vaker langs feestjes ging om een klant op te pikken. Ik schrok er wel van, maar aan mij heeft ze geen cent verdiend, maar had ik wel voor het eerst in mijn leven een jonge vrouw gezoend en gestreeld. Een fijne ervaring.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: vrouwen
dansavond
233
Geef je reactie op deze inzending: