Het lijkt me zo moeilijk

Het was tien uur in de morgen toen Wouter eindelijk naar beneden kwam. Een heerlijke geur van koffie kwam hem tegemoet. Mien was bezig koffie te zetten op de ouderwetse manier, gewoon kokend water gieten op vers gemalen koffiebonen.
''Zo, ben je er eindelijk, langslaper.''
''Slecht geslapen, darling.''
''Ga maar zitten, de koffie komt eraan en ik heb twee beschuiten met kaas voor je neergezet.''

Hij ging in zijn fauteuil zitten bij het raam en at van de beschuiten. In een flits zag hij Wim de bijbelvorser aan komen lopen met de bijbel in zijn hand, en riep naar Mien:
''De bijbelvorser komt er weer aan, het is weer koffietijd.''
''Niet opendoen ouwe, dat geouwehoer van die vent moet ik niet.''
''Hij heeft me al gezien, want hij zwaaide naar me.''
''Jezus, ook dat nog, je geeft hem geen borrel hoor, daar komt ie natuurlijk voor, de gluiperd.''

Wouter liet hem binnen.
''Goedemorgen buurtjes, de koffie is weer bruin, ruik ik.''
Mien:
''Zet Alie dan geen koffie voor je?''
''Ze is naar haar moeder, we hebben bonje gehad.''
''Ga maar vast naar binnen, ik kom zo met de koffie.''
Ze dacht, vervelende kerel, hij loopt de kerk plat en zijn wijf verwaarloosd ie.

Op een dienblad stonden drie bekers met dampende koffie en op een bordje drie gevulde koeken en zette de vrouw des huizes het op het tafeltje voor het raam.
''Zo Wim, vertel waarom is Alie weggelopen'', zei Mien.
''Zal ik je vertellen, ze heeft pas een baantje in de keuken van het verzorgingshuis en het geld wat ze verdiend heeft wil ze niet aan mij afgeven, want ik wil de kerk ermee steunen.''
Mien kreeg een nog grotere hekel aan die vent, en zei:

''Zou ik ook niet doen, ze heeft het toch zelf verdiend, ze wil ook wel eens wat nieuws kopen.''
Mien wilde niet tegen hem zeggen, dat hij drank van haar geld kocht, want dat had Alie haar verteld.
Ze dacht wat een hufter is die vent met ze uitgestreken smoel, loopt de hele dag het woord te verkondigen en laatst toen Wouter hem te veel jajem had gegeven kneep hij tijdens de polonaise in haar kont, de schoft. Wat een hekel had ze aan die vent.

Hij begon weer:
''En ik verdenk haar ook, dat ze het met die Italiaanse kok houdt, ze komt steeds later thuis. Ik sloof mij uit om op tijd het warme eten klaar te hebben, komt ze veel later thuis en zegt ze, dat ze al gegeten hebt en dat het beter heeft gesmaakt dan die troep van mij. En dat zei ze keihard in mijn smoel. Van mijn part hoepelt ze maar op, dat stuk sacherijn.''

Wouter hoorde dat allemaal aan en dacht, zo ga je toch niet met je vrouw om, logisch dat ze liefde zoekt bij een ander, als het waar is wat Wim zegt.
Eindelijk stond Wim op, en zei:
''Zo buurtjes, ik ga weer, bedankt voor de koffie en ik zie jullie zondag wel in de kerk. Kom je ook mee, Mien? Je vent doet goed zijn best op de bijbelcursus, het wordt tijd dat we aan dopen gaan denken.''
Mien dacht om de dooie dood niet, en antwoordde:
''Dat dopen zie ik nog niet zitten, zo vroom is hij niet.''
Ze bedoelde natuurlijk haar vent.

''Jawel buurvrouw, want als Wouter gedoopt is, dan is hij opnieuw geboren en zonder zonde.''
Ze dacht, je voeten aaneengebonden, dan komt ie niet meer.
''Ajuus hoor, doei'', en hij verliet de woning.
''Het spijt me wel ouwe, maar dat noemt zich een christen, het lijkt er niet op. Ik ben niet gelovig, maar lees ook wel eens in de bijbel, vooral de mooie verhalen, maar ik heb ook gelezen in Johannes, dat christenen liefdevol moeten zijn, maar Wim is mijn dikke vriend niet, hij is gewoon irritant en hinderlijk. Hier in de straat wonen ook christenen en dat zijn lieve mensen, ze helpen je. Die Turkse vrouw aan de overkant heeft nog de sneeuw voor onze deur weggeveegd, dat is ware liefde en hulpvaardigheid.''

Wouter:
''Ik begrijp je darling, maar je moet het anders zien. Doel van de christenen is algemene liefde te tonen, ongeacht de gevoelens die iemand oproept. God is liefde en Hij verlangt ook, dat wij liefde tonen voor onze medemens, ongeacht hoe hij eruit ziet of als die iemand je niet liefdevol behandelt. We moeten altijd verzoening willen en als christen ben je verplicht de eerste stap te zetten.''
''Dat is onmogelijk ouwe, dat kan ik niet, want dan zou ik ook voor Hitler, de grootste misdadiger van de vorige eeuw, liefde moeten tonen.''
''Hij heeft toch ook goede dingen gedaan toen het Duitse volk in armoede was gedompeld, maar hij had nooit de oorlog moeten beginnen en zeker niet de joden, zigeuners en anderen uitroeien. Hoe moet je nou als christen daar nou over denken, ik weet het niet.''