Een tribuut aan de lieflijke Beerze.........

September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen.
De Kampina is met gras overwoekerd, waar eens heide was, is nu gras alom.
We bereiken de Beerze, de lieflijke Beerze, die langs haar gehele loop geflankeerd wordt door met mos begroeide boomstammen die ruggelings ons pad aanduiden, de Beerze, die klatert, ruist en lacht in haar stroomversnellingen zodat het al op afstand hoorbaar is; de Beerze, die ik op slag liefheb; de Beerze met haar enthousiaste, vrolijke, krijtwitte golfjes die ik vanuit de hoogte bekijk, vanaf een rustiek houten bruggetje.
Onze weg voert verder, moet noodzakelijkerwijs verder voeren. langs weiden waarin grijze, zwarte en bruine paarden hinnikend van zich doen horen, terwijl zich in de verte, aan de horizon, de contouren van een vorstelijk, majestueus landhuis aftekenen.
Eens hoop ik mijn Beerze weer te zien, in een tijd die nog vóór me ligt, in mijn zo vurig gewenste toekomst, in mijn toekomst, die ik in mijn dromen tot leven wek......

natuur riviertje wan riviertje wandeling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 63