Wendy
Wendy heet ze en ze is 35 jaar en gescheiden van haar gewelddadige man. Het was juli in 2010 en erg warm. Ik belde aan en de deur ging open. Daar stond ze, een knappe vrouw met lang blond haar, alleen gekleed in een korte rok en een rosse bh. Met een geamuseerde lach op haar lieve gezicht, zei ze:
'Hallo Kees, kom binnen, warm hé. Wil je een biertje?'
'Dag Wendy, ik kom de cd's van je terugbrengen.', 'Oké, vond je ze leuk?', 'Ze waren mooi, vooral die operette van Fledermaus.'
Ik liep haar achterna en in de tuin bood ze me een stoel aan, lekker in de schaduw van een hoge boom.
'Is Dini er niet?'. 'Nee, die is een paar dagen naar Purmerend om haar zuster te verzorgen. Die was geopereerd aan een liesbreuk en moet thuis nog verzorgd worden.'
'Aardig van haar, dat ze dat doet. Red je je wel, zo alleen?'
'Ja hoor, ik heb de aardappelen geschild en sla klaargemaakt met komkommer en ik bak een tartaartje. Komt best goed, Wendy.'
'Ik zal een koud biertje halen, Kees.'
Even later kwam ze met twee pijpjes pils en een schaaltje chips de tuin in en zette het op het tafeltje.
Ze kwam schuin tegenover me zitten en ik zag in een flits haar blote welgevormde dijen en het zwarte slipje. Ze was al geruime tijd gescheiden. Ik had al een paar keer gezien, dat ze bezoek kreeg van een jonge vrouw, ook blond en knap van uiterlijk. Ze begon er zelf over te praten, en vertelde: 'Kees, ik ga binnenkort weer trouwen.'
Verbaasd keek ik haar aan, en zei: 'Leuk, alleen is maar alleen.'
Verder zei ik maar niks, maar mijn verbaasdheid steeg ten top, toen ze zei:
'Met een vrouw, Kees. Ik ben verliefd geworden op Loes, de kapster waar ik mijn haar laat doen. Hoe vind je dat?'.
'Heel fijn voor je, meid. Ik wens je veel geluk met haar en wanneer gaat het gebeuren?' 'We moeten nog het een en ander regelen, maar zo gauw mogelijk. We zijn stapelverliefd op elkaar en Loes komt volgende week al bij me wonen. Wil je nog een biertje of een borrel?'
'Doe maar een borrel, Wendy. Van bier krijg ik altijd loodzware benen met dat warme weer.'
'Oké schat, we nemen een borrel.' Ze zei schat tegen me, dat deed me goed. Toen kwam ze met twee borrels op een dienblad met een schaaltje kaasblokjes. De borrels waren ijskoud, dat zag ik aan de beslagen glaasjes.
Ik nam het glas en tikte het tegen de hare, en zei:
'Proost buurvrouw en dat je gelukkig mag worden met je vriendin.'
Ze glimlachte dankbaar en ze gaf mij een zoentje op mijn wang. Ik werd er verlegen van en bloosde zelfs, want ik voelde dat mijn kop roodgloeiend werd. Ze knipoogde naar mij en ik deed het terug.
'Weet je wat ik vervelend vind, dat ouwe vrouwtje aan de overkant heeft mij natuurlijk hier naar binnen zien gaan en die gaat dus kletsen in de buurt.'
'Ach, wat kan jou dat nou schelen, we nemen er nog één.'
Ze schonk de glazen weer vol en begon weer te praten, maar nu wat warrig.
'Moet je horen, er is wel een probleem. Je weet, dat ik gelovig ben en trouw iedere zondag naar de kerk ga. Mag je als homoseksueel trouwen in de kerk, ik heb het nooit aan de dominee gevraagd, durf ik eigenlijk niet.'
'Daar vraag je me wat, volgens mij mag je tegenwoordig in een kerk probleemloos trouwen, als ik jou was zou ik met je vriendin naar je kerk gaan en een onderhoud vragen met de dominee. Dan weet je het zeker, maar je weet, dat een huwelijk eerst gesloten wordt bij de burgerlijke stand en dan in de kerk.'
'Ja, dat weet ik. Wil je nog wat drinken?''
'Nee Wendy, ik ga naar huis, eten koken en mijn vrouw bellen en nog bedankt voor de drankjes.'
'Oké.' Dat was haar stopwoord.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: liefde
gescheiden
141
Geef je reactie op deze inzending: