De schimmel van Sinterklaas

Ik moet effen de buitenlucht in. De regen was opgehouden. Voor alle zekerheid nam ik mijn paraplu mee en verliet de woning. Nu niet naar de weilanden, maar richting bos. Van mijn huis naar het bos is ongeveer een kwartier lopen. Het is een smal pad met aan weerszijden weilanden. De koeien waren al binnengehaald.
Lekker in mijn eentje liep ik daar. De hemel was nog bedekt met donkere wolken en de wind was sterk toegenomen. Ideaal weer voor mij. Plotseling hoorde ik achter mij het geluid van een galopperend paard. Ik keek om en ja hoor, het was Bles, de schimmel, waar ik een lief contact mee heb.
''Ga je weer naar het bos, Kees?''
''Ja Bles, de hele dag binnen zitten is niks voor mij, even frisse lucht happen.''
''Dat doe ik de hele dag en nacht, lieve vriend. Gelukkig heb ik net van de boer een portie hooi gehad en lekker opgepeuzeld.''

''Bles, ik heb ook wat voor je meegebracht, suikerklontjes, een appel en een wortel. De appel is uit mijn eigen tuin, heel lekker. Hier eet de suikerklontjes uit mijn hand. De appel en de wortel leg ik op het gras. Smul er maar lekker van.''
''Hartstikke bedankt, Kees. Ik moet je wat vertellen. Heb je nog tijd voor me? De boer is bij me geweest, ik moet weer Sinterklaas op mijn rug vervoeren. Ik weet niet waar de boot uit Spanje aankomt, maar ik word daar naar toegebracht en de Goedheiligman zal weer op mijn rug plaatsnemen en ik verrek van de reumatiek. En het ergste is, dat ik weer over de daken moet lopen met zwarte Piet, die de cadeaus in de schoorsteen gooit.

Vorig jaar heb ik gelachen Kees. Zwarte Piet las de naam van een stoute jongen voor. Hij had veel stoute dingen gedaan, teveel om op te noemen. Sinterklaas zei toen tegen zwarte Piet, ik krijg dat jong wel. Ik hoorde dat allemaal boven op het dak en ik verrekte van de kou in die harde wind, want het vroor wel tien graden. Weet je wat de Sint deed, hij kwam van mij af, deed ze tabberd omhoog en ging boven de schoorsteen zitten van het huis, waar die jongen woonde. Toen rook ik een rot lucht. Wat bleek, Sinterklaas scheet een lange dunne drol de schoorsteen in met de bedoeling, dat die in de schoen van de jongen terecht kwam. Of het gelukt is weet ik niet, maar ik heb mij rot gelachen en de Sint en Piet ook.

Weet je waar ik ook de pest in over heb, dat is het gedoe over zwarte Piet. Het zou racistisch zijn, grote flauwekul natuurlijk. Het is gewoon een blanke man, die zwart geworden is, omdat hij steeds met zijn gezicht de schoorsteen in moest om die cadeaus goed te kunnen richten. Het is helemaal geen racisme.''

Schrijver: kees niesse, 15 oktober 2013