Hij was totaal van de kaart

Anneke, net 26 jaar, had al drie kinderen, twee jongens en een meisje. Vreselijk veel verdriet had ze toen ze van de politie hoorde, dat haar man Henk bij een verkeersongeluk om het leven was gekomen. Henk was in de vroege morgen op weg naar zijn werk met zijn motor frontaal gebotst op een autobus. Op dat moment viel een zware sneeuwbui. Papa was een lieve vader voor de kinderen. Hij ging vaak met de jongens vissen en als het mooi weer was reden ze avonds nog naar Zandvoort om daar een strandwandeling te maken en met een bal te spelen. Ze misten papa heel erg, vooral de zevenjarige Elsje was wekenlang erg verdrietig.

Anneke had al een baan op een verzekeringsbank en was weer gaan werken. De jaren verstreken en de kinderen werden verzorgd door haar ouders. Daar sliepen ze ook, maar in het weekend waren ze bij mama. Ze merkte op het werk, dat een vrij jonge man vaak vriendelijk naar haar keek en een knipoogje gaf. Tijdens de middagpauze zat ze alleen aan een tafeltje en at daar een boterham met een kopje soep. Ze zag hem de kantine in komen en hij zocht een plaats, maar alle tafels waren bezet, soms maar door één persoon. Ze voelde zich aangetrokken door hem, een slanke man met blond krullend haar en een lief gezicht.

Hij zag haar ook en keek weer lief tegen haar, maar durfde niet bij haar tafel plaats te nemen. Ze nam een besluit en wenkte hem bij haar te komen zitten. Hij deed het gelukkig en stelde zich voor. Hij heette Henk en was werkzaam op de afdeling afhandeling schade motorvoertuigen. Ze hadden een heel gesprek en gelukkig was hij nog vrijgezel. Ze vond hem een lieve man, maar wel verlegen. Ze kon merken, dat hij kennelijk geen omgang had gehad met vrouwen. Zij moest het initiatief nemen. Ze nodigde hem daarom uit vanavond naar de bioscoop te gaan. Dat wilde hij graag. Tijdens een romantische film keek ze af en toe naar hem. Ze voelde zich verliefd op hem worden en pakte zijn hand en kriebelde erin.

Het was vrijdagavond. Het toeval wilde, dat de kinderen met opa en oma mee waren naar hun volkstuin en daar bleven slapen. Het kon niet mooier, dacht Anneke. Tegen Henk had ze nog niet gezegd, dat ze drie kinderen had. Ze was bang, dat hij anders niet op haar avances in zou gaan. Na een paar rode wijntjes waren ze naar bed gegaan en hadden elkaar lief. Ze wist van wanten in het liefdesspel en hij leerde snel. Ze kon het niet meer houden en zei:
''Lieveling wil je met me trouwen, we krijgen dan drie kinderen.''

Hij was ook niet achterlijk en zei:
''Hoe weet je dat zo precies, liefje?''
Ze dorst het nog niet te zeggen en kroop weer onder hem en toen hij schreeuwde om zijn moeder, zei ze:
''Ze wonen nu nog bij mijn moeder.''

Toen vertelde ze het ware verhaal en dat ze graag ook kinderen van hem wilde. Hij hoorde het niet of wilde het niet horen, want hij zocht naar het condoom dat zij bij hem omgedaan had. Hij overal zoeken in het bed en ja hoor, daar lag het aan het voeteneind, maar leeg. Hij was totaal van de kaart.