Het bezorgde haar koude rillingen

Ingrid zat in de trein en tegenover haar zat een jongeman. Hij las in een boek en keek af en toe wel naar haar met een lieve glimlach om zijn mond. Zij is 22 jaar en ze heeft haar vroegere vrijer verlaten, omdat ze hem betrapte met een ander meisje. Die vriend had haar gebeld, dat hij ziek was en haar niet kon ophalen. Ze vertrouwde het niet, omdat een buurvrouw zei:
''Ingrid, je mag die vriend van jou wel in de gaten houden, want toen ik gisteravond de hond uitliet zag ik hem met een andere meid in het park. Ze zaten op een bank en hij kuste haar. Ik zag het duidelijk.

Ze besloot naar hem toe te gaan en hem daarover aan te spreken. Het was tegen achten in de avond. Het regende hard, maar dat deerde haar niet. Ze was ongeduldig, want ze wilde weten of het waar was, dat hij het met een ander hield. Ze zette haar paraplu op en stiefelde naar het huis, waar zijn ouders woonden. De auto van haar ouders stond niet voor het huis. Ze zag de verlichting van zijn slaapkamer branden op de eerste etage. Ze wilde weten of hij echt ziek was en nam maatregelen. Ze pakte de ladder in de steeg naast het huis en zette die tegen de muur vlak onder zijn kamer.

Ze was al drijfnat van de regen en klom voorzichtig de trap op, eerst kijkend of niemand haar zag. Geen mens op straat te zien. Het gordijn was dicht geschoven, maar door een brede kier kon ze zijn bed zien. Haar ogen schoten vuur wat ze toen zag. Een meisje van ongeveer twintig jaar lag naakt op zijn bed. Ze kende haar van de school. Haar vriend zat gekleed naast haar op het bed en liet zijn vinger het werk doen en zij kuste hem speels op zijn wang. Een afschuwelijk tafereel zag ze.

Ingrid zag het allemaal duidelijk en het bezorgde haar koude rillingen. Ze bleef nog even kijken en zag toen, dat hij de fles cognac van het tafeltje pakte en twee glazen half vol schonk. Zij ging zitten en zij kuste hem weer hartstochtelijk. Allebei draaiden ze het glas een keer rond en snoven de aroma op en namen een slokje. Ze stond nog steeds op de trap en zag het met een woedende blik allemaal gebeuren. Ze kon hem wel vermoorden dat kreng. Tranen liepen over haar wangen. Ze kwam de trap weer af en besloot hem te betrappen. De ladder liet ze onder het raam staan en belde aan. Het duurde een hele tijd voordat de deur werd geopend.

Het was haar vriend die opendeed. Zij speelde zogenaamd in haar onschuld, en zei:
''Dag schat, laat me effen binnen, want ik ben drijfnat van de regen. Ik dacht, ik ga mijn lieveling bezoeken nu hij ziek is.''
Hij keek of hij het erg heet onder zijn voeten kreeg en haalde schaapachtig zijn schouders op, en zei:
''Ga maar weer naar huis Ingrid, ik ben te beroerd om je lief te hebben en hij gaf haar een vluchtige omhelzing. Maar ze liet zich niet wegsturen, duwde hem opzij en rende de trap op en trof dat naakte mokkel op zijn bed aan. Ze gaf een harde schreeuw en sloeg met haar paraplu een glazen cognac tegen de vlakte.

Hij was haar achterna gerend en kreeg meteen ook een paar hengsten met de paraplu op zijn kop. Woest riep ze: ''Vuile smeerlap, jij mij aan het lijntje houden en van alles beloven en ik maar sparen voor de uitzet en jij vozen met een ander. Het is uit tussen ons, ik wil je niet meer zien.''
Ze duwde hem weer opzij en gaf hem nog een opdonder met de paraplu op zijn kop. Hij droop af en zij verliet scheldend de woning.

Dat overdacht ze allemaal toen ze tegenover die jongeman zat in de trein. Zou hij ook zo zijn, dacht ze.
Alle mannen gaan toch niet vreemd? De jongeman nam met een knikje afscheid van haar.

Een paar maanden later ontmoette ze op de dans club een jongeman, die heel lief voor haar was. Tegen een vriendin zei ze: ''Binnenkort ga ik trouwen met hem.''
De vriendin zei toen: ''Heb je daar wel goed over nagedacht, Ingrid. Immers een huwelijk brengt het risico met zich mee, dat je minstens enkele weken gebonden bent.''