Afscheid van een fabriek......

We schrijven de drieëntwintigste februari 2014.
In het Nederlands Textielmuseum ga ik vandaag afscheid nemen van een fabriek, van de AaBe-fabriek die in mijn jeugd haar beschermende muur uitstrekte naast ons arbeidershuisje en onder wiens rokende schoorsteen die helemaal bovenaan in trotse gele en rode neonletters de naam AaBe droeg, ik opgroeide.

Onderweg hoor ik in de verte zondagse klokken galmen en beieren. Het bescheiden groen van de struiken is nog nauwelijks ontluikt.
In het restaurant van het museum nip ik eerst nog aan een kop warme chocomel.

Hier staan de machines en getouwen opgesteld die onze stad haar bloei hebben verleend en die alleen hier nog nijver gonzen en weerklinken. De industrie moest onvermijdelijk teloor gaan.

Op een fraai schilderij met dubbelportret staan onder een onheilspellende hemel de deftige welgedane en elegante fabrieksdirecteuren Ferdinand Adolf Leonard en Gijsbert Leonard van den Bergh (de oudste met wandelstok en horlogeketting) afgebeeld die zo kundig hun bedrijf door crises heen loodsten en zelfs door de rampzalige, slopende economische toestand van 1929.

En meer kleurige litho's en prenten, waaronder die ene, legendarische en poëtisch aandoende prent van de arrenslee met daarop enkele fraai geweven, kleurige dekens, aangestuurd door een lieflijk, fragiel hert met prominent gewei en met dik ingepakte Laplanders eromheen die schijnbaar tevreden en goedkeurend toekijken, te midden van een sneeuwlandschap herinneren aan de glorietijd.

En daar liggen ook de dikke boeken, gelardeerd met in inkt geschreven aantekeningen naast de staaltjes die uitgevoerd zijn in stemmige kleuren.

Het is alsof ik in het museum afscheid neem van mijn jeugdjaren die, figuurlijk gesproken, ondergesneeuwd zijn door de voortsnellende tijd en die onder meer onlosmakelijk verbonden zijn met de AaBe-fabriek....."

afscheid fabriek pre fabriek prenten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 146