Patat eten bij de buurvrouw

Alie, de vrouw van Gerrit, was al een week in Purmerend om haar alleenstaande zieke zuster te verzorgen. Hij moest zich dus alleen zien te redden. De erwtensoep die hij had gekookt was al mislukt. Ook was er geen brood meer in huis. Hij belde aan bij zijn buurvrouw Chantal.
''Dag buurman, is Alie nog steeds niet thuis?''
Hij zei:
''Ik denk morgen, want ze belde mij, dat haar zuster opgenomen wordt in het ziekenhuis. Heb jij nog brood in huis? Ik heb net de erwtensoep weggegooid, alles aangebrand. Zonder vrouw is het maar behelpen in huis.''

''Kom binnen buurman, ik maak wel wat voor je klaar. Lust je patat met een kroket en ik heb ook nog wat appelmoes.''
''Hartstikke aardig van je, maar dat ouwe wijf aan de overkant zal wel weer gaan kletsen als ze mij bij jou naar binnen ziet gaan. Ik kom wel achterom, tot zo."
''Goed bekeken, buurman, ik zie je.''
Hij stapte de heg over naar zijn buurvrouw. Die stond in de keuken al de patat te bakken. De heerlijke geur kwam hem al tegemoet toen zij de deur voor hem opende.

''Ruikt lekker, buurvrouw.''
''Pak maar vast twee biertjes, de kist staat naast de TV.''
Gerrit ging de huiskamer binnen en pakte twee flesjes bier uit de krat en nam plaats aan de grote tafel die al gedekt was.
Even later kwam ze binnen en zette de schaal met patat en de kroketten op de tafel en schonk de glazen vol met pils.
''Eet smakelijk Gerrit, wacht ik zal eerst even de gordijnen dichtschuiven, je weet maar nooit met dat ouwe kreng aan de overkant.''

Voor de gezelligheid had ze het grote licht uit gedaan en twee brandende kaarsen op de tafel gezet.
Gerrit:
''Wie had dat ooit gedacht, dat ik bij de buurvrouw patat zit te eten bij kaarslicht. Echt gezellig.''
''Wil je nog een biertje, buurman?''
''Je verwent me wel.''

Kom Gerrit, dan drinken we samen nog een biertje op de zitbank.''
Ze gingen op de bank zitten en zij schoof zo dicht mogelijk tegen hem aan.
Ze zal toch niet weer, dacht hij. Het was hem al een paar keer overkomen, dat hij van zijn moestuin afkwam en zij in de steeg naast het huis op hem toekwam en omhelsde en zoende. Wat zag ze toch in mij, dacht hij. Hij al in de zeventig en zij net vijfentwintig. Eerlijk gezegd vond hij het wel fijn, want Alie zoende hem alleen op zijn verjaardag en op oudejaarsavond om Nieuwjaar te wensen.

Het gebeurde weer:
Na haar vierde biertje trok ze Gerrit naar haar toe en begon hem hartstochtelijk te zoenen en te betasten. Ze sprak onsamenhangend en legde haar mooie blote dijen over zijn schoot. Hij kreeg het er warm van en wilde het gebeuren niet verder laten gaan. Dat paste niet zo'n jonge griet met een oudere man van ruim in de zeventig.
Hij vond het moeilijk weerstand te bieden tegen haar liefdevolle toenadering, maar nam toch een besluit en zei:

''Ik ga naar huis, hier kunnen we niet mee doorgaan, want dat loopt nooit goed af. Ik vind je best heel lief, maar dit kan niet. Ik stap nu op.''
''Ach buurman, dat meen je toch niet, ik vind je zo aardig, je vrouw is er toch niet en wat kan je gebeuren, het is toch ons geheim. Ik houd van je. Blijf maar lekker bij me zitten kroelen, je gaat er niet dood van.''

Gerrit wist zich geen raad, hij zat gevangen in haar web bij deze aantrekkelijke jonge vrouw met een prachtig lichaam. Zou hij zijn verstand verliezen en doorgaan de liefde te ondergaan bij deze vrouw of opstaan en afscheid nemen en naar huis gaan. Alie kon wel eens opbellen. Het viel niet mee, maar hij deed het, stond op van de bank en nam afscheid van haar.

Ze begon te huilen en smeekte hem bij haar te blijven, ze was zo eenzaam en verlaten door haar lesbische vriendin, had ze hem nageroepen. Via de tuin en het was al pikdonker, ging hij zijn huis binnen en liet zich in zijn fauteuil vallen en dacht aan de lieve Chantal. Hij kreeg medelijden met dat lieve schepsel. Hij nam nog een borrel en dook zijn bed in, maar kon de slaap niet vatten.

Schrijver: kees niesse, 18 juni 2014

c.h.niessekpnplanet.nl

Biografie van deze schrijver

zieke zuster kaarsl kaarslicht blote dijen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 5.445