De gele trein met de blauwe strepen

Omdat zoon en schoondochter druk doende waren met hun werkzaamheden buitenshuis, pasten wij, opa en oma, op de beide nakomelingen. De oudste van acht vermaakte zich met zijn spelcomputer op zijn kamer. De jongste, die drie jaren telde, speelde bij ons in de huiskamer.
Het was een interessant jongentje dat niet snel van zijn stuk was te brengen. Donker haar, grote bruine oge. Een stevig postuur en een lichtgetinte huid. Dit in tegenstelling tot zijn broertje. Die was tenger, had blond haar en blauwe open en wilde altijd bezig gehouden worden. Zo niet de jongste kleinzoon. Die kon zichzelf goed vermaken. Kon zingen en spreken in twee talen. Hij was verzot op het benoemen van kleuren. Buiten vertelde hij mij de kleuren van de huisdeuren, de bloemen en de auto's. Ook binnen werd uitgebreid de kleur van zijn speelgoed besproken. Blauw was zijn favoriete kleur.
Sinds kort was hij zindelijk geworden. Van de een op de andere dag behoorden luiers tot de verleden tijd. Bij aankomst werd dit al door hem aangekondigd. Zijn broekje werd naar voren opgetrokken en hij riep: look oma, my underwear. Omdat het onze laatste oppasdag was, stond ons reiskoffertje voor vertek met de trein, klaar in de gang. We hadden kleinzoon hierop attent gemaakt zodat ons vertrek niet onverwachts zou komen. Beide kleinkinderen hadden er namelijk moeite mee wanneer we weer naar ons eigen huis vertrokken.

Deze laatste oppasmiddag liet kleinzoon van drie zich niet van zijn beste kant zien. Met zijn donkerbruine ogen keek hij ons soms ondoorgrondelijk aan. Bij zijn spel met de autootjes sloot hij ons helemaal buiten. Zijn blik was verongelijkt en hij vond het nodig mij af en toe op mijn been te slaan. Met een spelletje op de Ipad kon ik hem vangen. Schaterend zat hij naast mij op de bank. Zoals altijd verbaasde hij mij met zijn vaardigheid op de tablet.

Toen het spelletje gespeeld was gleed hij weer terug in zijn eigen wereld waarin wij geen rol mochten spelen. Ik dacht: het lijkt wel of hij boos op ons is. Dat bleek zo te zijn. Op zijn buik, midden in de kamer liggend, speelde kleinzoon met zijn zelfgemaakte garage van legoblokjes. Terwijl hij de autootjes in de garage manouvreerde keek hij mij strak aan en zei: ga maar weg hoor oma en opa. Met de gele trein met de blauwe strepen.
Ach.... dacht ik. Dat heeft hem de hele middag dwars gezeten. Oma en opa gingen weer vertrekken. In de gele trein met de blauwe strepen.

De trein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 70