Het begin - De drakenheksjaren van Liselore (1)

"Pap, wat gebeurt er als heksen en tovenaars tongen?" Herald liet de aardappel die hij schilde uit zijn handen vallen. "Vraag dat over een paar jaren nog maar eens, Liselore, daar ben jij nu nog te jong voor." "Maar ik mag over een paar maanden al mijn draak ontmoeten, dan moet ik toch weten wat tongen is?" Liselore was tegenover haar vadertovenaar aan de keukentafel gaan zitten. Hij legde het schilmesje neer en liet de piepers even voor wat ze waren. Die verdraaide drakenjaren ook. Hij wist nog maar al te goed wat er met hem gebeurde toen hij die leeftijd had. Hij moest er niet aan denken dat welke tovenaar ook van die leeftijd in de buurt van zijn jongste dochterheks kwam. Hij keek Liselore ernstig aan. "Van tongen raak je opgewonden." Hij had meteen spijt dat hij dat gezegd had. "En dan?" Die vraag had hij natuurlijk kunnen verwachten. "Dan wil je dingen doen die je pas doen moet als je twintig bent." Hij klonk strenger dan zijn bedoeling was, maar het onderwerp zette zijn vaderlijke beschermgevoelens op scherp. Liselore wist dat de slang pas naar haar toe zou komen als ze twintig was. Ze wist ook dat de drakenjaren daar een voorbereiding op waren. Ze wilde weten hoe ze zich moest voorbereiden. Herald zag aan haar gezicht dat ze vol vragen zat. "Misschien kun je er straks met je moeder over praten", probeerde hij. Liselore knikte. Ze begreep wel dat haar vadertovenaar dit een ongemakkelijk onderwerp vond. Even later kwam Nana thuis en klopte op de deur van haar slaapkamer. "Jij wilde me wat vragen, Liselore?" "Wat gebeurt er als heksen en tovenaars tongen, mam?" Nana ging naast Liselore op het bed zitten. Het was tijd voor een goed gesprek met haar tienerdochter.

Vanaf de dag dat Fedan haar gezoend had, liep hij steeds met haar mee van school naar huis, door het bos. Bij de eik hield hij altijd halt en zoende haar lippen. Liselore vond dat heerlijk. Ze keek er steeds naar uit, en de kriebels in haar buik namen iedere keer weer toe. Fedan had gezegd dat zij hem moest laten weten als ze wilde tongen, en zolang ze dat niet deed, zoende hij alleen haar lippen. Nana had Liselore uitgelegd wat er kon gebeuren als zij en Fedan allebei opgewonden raakten. Ze had uitgelegd dat ze vooral niets doen moest wat ze niet doen wilde. Dat ze veel tijd moest nemen om te onderzoeken wat ze wel wilde. En dat het belangrijk was om ervoor te zorgen dat er geen kleine toverheksbaby in haar buik zou groeien. Nee, dat zou niet gebeuren van alleen tongen, maar wel van andere dingen die daarop konden volgen. Door kruidendrankjes te drinken kon ze voorkomen dat ze zwanger werd. Maar ze kon beter wachten tot ze twintig was voordat ze zich helemaal zou geven aan een tovenaar, zo had Nana uitgelegd. Er waren nog een boel andere dingen die ze tot die tijd veilig doen kon. Liselore had met rode oortjes aangehoord welke dingen dat waren. Sindsdien fantaseerde ze dat ze dit allemaal met Fedan zou kunnen doen. Ze voelde zich heel wijs, dat ze al die dingen nu wist. En bij Fedan voelde ze zich op haar gemak, want hij probeerde nooit verder te gaan dan het zoenen van haar zachte lippen.

Het was twee weken voordat Liselore haar draak mocht ontmoeten. Koning Winter had het bos met een sneeuwlaag bedekt en het meer was een speelse schaatsbaan geworden. Liselore en Fedan bonden beiden de puntschaatsen onder en schaatsten hand in hand over het meer. De winterzon scheen aan een helderblauwe hemel en Liselore voelde zich die dag intens gelukkig. Aan de kant van het meer, trok ze Fedan plotseling mee achter een boom. Ze hadden allebei hun schaatsen nog aan, en zakten weg in het besneeuwde mos. Liselore ging met haar schaatsen op een hoger stukje mos staan en bracht haar lippen dicht bij de zijne. In plaats van hem op de lippen te zoenen, likte ze met haar tong over zijn lippen. Ze had hier al een paar weken over gefantaseerd, en ze wilde nu weten hoe het was. Fedans lippen weken uiteen en haar tong zocht de zijne. Toen ze die gevonden had, dansten hun tongen om elkaar heen, en versmolten ze als de sneeuw en het mos. Ze gaf zich helemaal over aan de intimiteit van hun kus. Het was een koude winterdag, maar Liselore gloeide van top tot teen.

"Over twee weken ontmoet ik mijn draak", fluisterde ze in Fedans oor. De jonge tovenaar knikte. Hij was twee jaar ouder dan Liselore. Dus wachtte hij geduldig totdat ook zij haar draak ontmoet had. Hij wist dat hij haar tempo moest aanhouden. Toen hij Berald gevraagd had om zijn zusje te zeggen hoe mooi hij haar vond, was hij zich ervan bewust geweest dat Liselore een stuk jonger was. Maar ze was beeldschoon. Ze had de liefste kleine neus die hij ooit gezien had. Daar kon wat hem betreft geen enkele lange of scheve heksenneus tegenop. En het zoende ook nog eens een stuk gemakkelijker! "Als ook jij je draak ontmoet hebt, dan gaan we samen drakenvliegen, over heel Lelaland." Liselore begon te stralen bij het idee dat ze met haar tovervriendje zou kunnen drakenvliegen. "En drakendansen?", vroeg ze. "En drakendansen, zeker weten!", antwoordde Fedan en hij kuste haar nogmaals met nauwelijks ingehouden passie. Koning Winter liet een nieuw pak sneeuw vallen, maar de twee tieners bij de boom waren te druk met elkaar bezig om daar iets van te merken. Zelfs de boom waar ze tegenaan leunden, werd warm van hun jonge hartstocht. De sneeuw die erop viel, smolt als sneeuw voor de zon.

~ wordt vervolgd ~

... De illustraties bij de verhalen van Liselore zijn van de getalenteerde kunstenares Josephine Wall, zie link. ...

Biografie van deze schrijver

heksen tovenaars jon tovenaars jongeren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 245