Heerlijk borrelen in de tuin
De huisbel rinkelde. Met veel gesteun kwam ik in de tuin mijn rieten stoel uit. Ik slofte naar de deur en opende die. Mijn vrouw was er niet. Wim van de klaverjasclub stond voor de deur.
''Hé Wim, leuk dat je langs komt. Dini is er niet, want ze is uitgenodigd bij de burgemeester om de drankjes te verzorgen voor een hoog bezoek.''
''Heeft zij effen mazzel. Hadden ze jou niet nodig? Ze waren zeker bang, dat jij het meeste zou opdrinken.''
''Kees, ik heb hier het programma van de kaartclub voor het nieuwe seizoen.''
''Kom binnen, ik zit in de tuin. Heb je trek in koffie of een borrel?''
Aan de ogen van Wim was te zien, liever een borrel. Samen liepen ze naar de tuin en namen daar plaats op de rieten tuinstoelen.
''Trek in een borrel, Wim?''
''Je kan me niet blijer maken, kameraad.''
De glaasjes werden gevuld en ieder stak een sigaar op. Een heerlijke geur verspreidde zich.
''Proost Wim, op je gezondheid en dat je ze nog lang mag lusten.''
''Hetzelfde, kameraad.''
''Ik heb een vraag Wim. Weet jij of er verschillende soorten dronkenschap bestaan?''
''Zou ik niet weten Kees, volgens mij is dronken gewoon dronken. Ja, je kan er zware koppijn en kotsen van overhouden, maar dat gaat weer over.''
''Moet je horen Wim. Ik sprak vorige week onze wethouder voor de bevordering van het drankgebruik en die vertelde mij een interessant verhaal.
Hij zei, dat cognac een ander soort dronkenschap veroorzaakt dan jonge jenever.''
''Heeft hij dat dan uitgezocht, kameraad?''
''Ja, samen met een professor van de universiteit.''
''Hoe zagen ze het dan?''
''Ze namen een proef met vijftig mannen. De helft daarvan kreeg ieder tien glazen cognac en de andere helft ieder tien glazen jonge jenever.
De uitslag was verbluffend, Wim.
Degenen die cognac hadden gedronken gingen als gekken tekeer. Sprongen als Indianen wild in het rond onder het uiten van woeste kreten, maar het ergste was, dat ze de meest schunnige opmerkingen maakten tegen vrouwen. Het was niet om aan te zien en te horen.''
''Hoe ging het dan met de jenever drinkers, Kees?''
''Heel anders, je kunt wel zeggen heel beschaafd. De mannen zongen samen zeeman liedjes en smartlappen en liepen de polonaise. Hoe is het mogelijk, hé?''
''Ik zal je nog wat sterkers vertellen, Wim. Ik was een keer op visite bij Krelis, onze burgemeester. Hij zette het op een zuipen, verschrikkelijk. Dronk een flink aantal glazen cognac en ik jonge jenever. Zijn vrouw zat er ook bij en die gluurde steeds naar mij. Wanneer haar man even weg was gestrompeld tilde zij haar rok op en keek smachtend naar me. Dat flikt ze nou altijd als ik bij haar in de buurt ben, maar ik reageer er niet op.
We hadden ieder ongeveer tien glazen drank op en ik keek mijn ogen uit wat Krelis flikte. Hij riep steeds verwarde voetbalkreten van Hup Ajax en schop ze dood en maakte bewegingen die ik nog nooit van hem had gezien. Hij ging zelfs op zijn hoofd staan en zong vunzige drank liederen.''
''Hoe ging het met jou, Kees?''
''Ik was ook aangeschoten, maar bleef heel beschaafd en zong vaderlandse liedjes, zoals Potje met vet op de tafel gezet en Bokki, bokki, bé en bleef de burgemeester op zijn schouders slaan, dat hij een toffe jongen was.''
''Zeg beste kameraad Kees, ik moet weer opstappen, want ik moet nog meer uitnodigingen rond brengen, anders loopt het uit de hand. Hartstikke bedankt voor de borrel en tot ziens in de kaartclub.''
''Oké Wim, het was me aangenaam en tot kijk maar weer.''
Opeens herinnerde hij zich, dat Dini gevraagd had vast de aardappelen te schillen, maar het was te laat, want de deur hoorde hij open gaan en er was nog geen pieper geschild.
''Hé lapzwans, je zou de aardappelen schillen. Heb je weer zitten zuipen?''
''Ik kreeg bezoek van Wim, want die kwam de uitnodigingen voor de kaartclub brengen, dus dan weet je het wel, hé?''
''Ik kan jou ook nooit alleen laten. Haal maar bami, want ik ga nou geen aardappels meer schillen.''
Aldus geschiedde.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: drank
kaartclub
99
Geef je reactie op deze inzending: