Vogelnestje
Volgens het weerbericht in de krant zou het gaan regenen en toen ik wakker werd stapte ik mijn bed uit en liep naar het raam en schoof het gordijn opzij en een golf van blijdschap ging door mij heen, want het regende, mijn dag is goed en kleedde mij meteen aan, zette een kop thee en at een homp droog tarwebrood en besloot te gaan wandelen, trok mijn regenjas aan en zette een zuidwester op mijn hoofd. Het was begin maart en nog tamelijk fris, maar dat deerde mij niet, door flink door te lopen werd ik spoedig warm en ik genoot van de natuur achter mijn huis, met uitzicht op weilanden, smalle wegen en sloten en de kikkers lieten zich nog niet horen, zeker te koud voor ze, of ze houden nog hun winterslaap.
Heerlijk dat weer met het gespetter op je zuidwester en dan die frisse lucht in je longen, het maakt je lichaam gezond en opeens gebeurde er wat, want ik zag een vogel aan komen vliegen met een bruine rug en aan de onderzijde was hij rosbruin en ik zag het meteen, dat moest een vink zijn, een mannetje en het cirkelde een paar keer boven mij om mij heen en landde toen op mijn schouder en begroette mij met een prachtig lied en toen hij uit gezongen was zei hij, dag lieve mijnheer mag ik u gezelschap houden.
Ik begroette hem natuurlijk heel vriendelijk en vroeg waar hij vandaan kwam en hij antwoordde mij, dat hij al de hele winter hier was, maar omdat het in Noorwegen zo koud werd besloot hij naar Holland te gaan, maar tot zijn verdriet hier geen vriendjes heeft aangetroffen en ik hem dus vertelde, dat alle Nederlandse vinken naar het zuiden waren vertrokken, want die vonden het hier ook te koud, maar ze zullen spoedig weer ons land bezoeken en op de weilanden nestjes gaan bouwen van mos en paardenhaar. Dan zullen hun jongen lekker warm in hun nestjes zitten en smullen van wormpjes en insecten die hun moeder voor ze vangt.
De lieve Vink vond mijn verhaal zo leuk, dat hij van blijdschap weer zijn lied zong en in mijn oor fluisterde, dat hij spoedig weer terug vliegt naar Noorwegen en een vrouwtje gaat zoeken om kindertjes te verwekken en mij aanraadde om in dat land op vakantie te gaan, want het is daar zo heerlijk rustig en mooi en de wegen niet zo druk en ik hem vertelde, dat Holland heel vroeger bijna helemaal bebost was en later de mensen de bossen gingen kappen, toen ontstonden er akkers, weiden en heidevelden en toen kwamen ook de weidevogels, zoals de kievit, grutto, tureluur, watersnip, veldleeuwerik en de graspieper, maar er kwamen ook boeren die het land gingen bewerken en de nesten werden vernietigd.
De vink werd daar niet vrolijk van en toen ik zei, dat ik weer naar huis ging en trek had in een heerlijk vogelnestje, toen begon hij te snikken en vond mij niet lief meer, maar ik zei, dat ik een grapje maakte en dat er mensen zijn in China die vogelnestjes eten, maar ik bedoelde een gehaktbal met daarin een hard gekookt ei, en door midden gesneden op een vogelnestje lijkt, ik wenste hem nog een goede reis naar Noorwegen en hij vloog weg en dook een paar keer toen ik naar hem wuifde.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: dieren
wandelen
118
Geef je reactie op deze inzending: