RHENA (tweede deel)
Ja, de armen en benen van Rhena werden druk bezocht door de smulgrage knaagdiertjes. Maar na enkele dagen ging het hun toch tegenstaan. Ze gingen naar buiten om daar smakelijke zaadjes en andere hapjes te zoeken.
"Toch blijf ik vuil," dacht Rhena. "Tenslotte zullen ze wel weer terug komen om van mijn vieze huid te smullen."
Maar dat gebeurde niet. De dwergmuizen -intussen wel meer dan zeventig- kwamen nog wel in huis om te slapen, al leefden ze overdag steeds buiten.
Rhena werd almaar vuiler en vuiler. Bemoeiden de wezentjes tussen hemel en aarde zich weer met haar? Binnen korte tijd verstijfde Rhena helemaal door haar viezigheid. Met veel moeite strompelde ze van de luistoel naar de tafel. Het was een lange en harde onderneming om in haar bed te komen. Tenslotte lag ze vermoeid onder haar deken te hijgen.
Luid getrippel op de vloer. Hup! Daar sprong een grote rat op het bed. Rhena lag stijf van schrik en angst, terwijl het griezelige dier op haar borst klom.
De rat keek Rhena aan met strenge, dwingende ogen.
"Blijf rustig liggen," meende zij in zijn blik te zien. "Ik weet heus wel hoe ik je moet behandelen."
De rat kroop over haar armen en benen, knabbelde aan al die korsten vuil. De hele nacht bleef hij daarmee bezig. Rhena lag doodstil, half wakker, half slapend.
Zodra het eerst morgenlicht de slaapkamer binnen kwam, pakte hij Rhena's hand vast. Als vanzelf stapte ze samen met hem van haar bed af. Wonderlijk! Rhena kon zich weer makkelijk bewegen en goed lopen. De rat had haar met zijn tanden helemaal schoon en vrij gemaakt! Ze was nu helemaal niet bang meer voor dat dier, haar weldoener.
De vrouw en het dier liepen naar buiten, waar de rat luid begon te piepen en te krijsen. Daar kwamen alle dwergmuizen aangetrippeld. Zij waren die nacht ook erg bang geweest, hadden zich verscholen voor dat grote dier.
De rat liep naar de deur van de varkensstal, tikte er met zijn voorpootjes tegenaan. Rhena begreep die wenk. Ze ging naar binnen, vond na lang zoeken de sleutel, die al jarenlang niet meer gebruikt was. Met moeizaam duwen, en hard geknars, schoof die staldeur weer eens open. Opgetogen renden alle dwergmuizen naar binnen. Dat oude stro was altijd nog geschikt om er mooie nesten van te maken!
Voortaan was de vroegere varkensstal de woonstal van de dwergmuizen. Een enkele keer kwamen ze nog in Rhena's keuken om wat eten te halen. De grote rat zag erop toe dat ze het netjes aan Rhena vroegen. Dat betekende mooi rechtop zitten en voorpootjes omhoog steken! Meestal vonden ze hun voedsel toch in het weiland en het bos vlakbij Rhena's huis.
De rat woonde heel tevreden in het rommelhokje van het huis, en lette er steeds op dat alles bij Rhena naar behoren verliep.
live.nlGeplaatst in de categorie: dieren
SCHRIK
100
Geef je reactie op deze inzending: