Het Herfstgevoel

Het herfstgevoel is, laten we eerlijk zijn, het gevoel van het naderende afscheid. Ja en zo wat, dat weet toch iedereen? Vergis u niet, want ondanks dat zijn er veel mensen die moeite hebben met afscheid nemen, met name van de zomer.
Op mijn werk had ik destijds een collega die, zodra de blaadjes vielen, steeds zwaarmoediger werd.

Hij stelde zich niet aan, en na nu wordt aangenomen is de oorzaak een disbalans in de hormoonhuishouding. Een verstoring van het melatonine/ serotonine gehalte. Met name van dit laatste ‘het gelukshormoon’.
Anderen vinden het maar onzin.
Volgens mij speelt ook het psychologische aspect een grote rol.
De herfst is de aanzet tot een afscheid, waar velen moeite mee hebben. In tegenstelling tot het voorjaar en de zomer die beiden achteraf behoorlijk kunnen tegenvallen, maar in tegenstelling tot de herfst een belofte in houden – het kan alleen maar mooier worden. Echter van de herfst weet je zeker dat er ieder jaar weer een periode zit aan te komen dat de kleurenpracht overweldigend is. De winters van tegenwoordig houden niet automatisch sneeuw en ijspret in. Vermoedelijk is de temperatuur wereldwijd hiervoor al te zeer opgewarmd en is voorlopig de enige echte zekerheid nog de kleurrijke herfst.

Nee, ik ben blij met de herfst. Nu maar hopen dat de verdraaide wispelturige wind zich zo lang mogelijk gedeisd houdt, zodat het lang genieten is van die kleurenpracht.
Ach ons mensenleven verloopt ook zo. Je weet in de herfst van je leven dat het afscheid nadert, dus geniet van het goede van jouw herfst. Laten we maar hopen dat we weinig last zullen krijgen van rukwinden die het voor ons bederven. Helaas ontkomt niet iedereen daaraan.

En dan die winter, die hopelijk weer eens mooie tafereeltjes oplevert en daarna altijd weer de lente –
een nieuw begin. Geldt dit laatste ook voor de mens?
Gisteren lopend over het strand, met spelende jongens in het vizier, schoot me het enige juiste antwoord te binnen: God only knows!

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 167