Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

VOLIÈRE

Soms wil je wel eens iets wat je mooi lijkt en tegelijk ook tegen de borst stuit.
Kwam gisteren weer thuis na een bezoekje gebracht te hebben aan een kennis en vertelde mijn vrouw dat ze toch wel een hele mooie volière hadden, met van die prachtige uitheemse vogels.
Vroeger heb ik ook even overwogen om zoiets te creëren, maar iets hield me tegen.
‘En wat voor iets was dat dan,’ vroeg ze.
‘Nou, dat is dat gevoel wat ik in een dierentuin en bij een circus ook heb. Dat is dat gevoel van die dieren horen hier niet en vooral niet in die kleine kooien.’

Vroeger ooit eens met een schoolreisje naar Emmen geweest, ik vond het gewoon zielig voor die beesten en eigenlijk ook voor mezelf dat ik daar naar stond te kijken – misschien zelfs nog wel zieliger. Uit mezelf ben ik daarna nog slechts een keer weer naar Emmen geweest met m’n ouders– voor het hun laten bekijken van de vlindertuin. Daar had ik minder moeite mee, aangezien ze relaxt leken rond te fladderen.

‘Maar dat gevoel wat je bij de dierentuin hebt, heb je dat nu niet meer.’
‘Ja natuurlijk wel, die vogels horen hier ook niet, ook al worden ze nog zo goed verzorgd. Eigenlijk zou er een soort middenweg mogelijk moeten zijn.’
‘Ja, iedereen naar hun leefgebied laten reizen.’
‘Inderdaad, maar niet iedereen kan een reis betalen naar Afrika of Zuid-Amerika om de dieren in hun natuurlijke omgeving te zien leven.’

‘Nou, die tussenweg hebben wij toch inmiddels al uitgevonden.’
‘Hoe bedoel je.’
‘Nou, wij hebben immers meerdere hondenbenches ( zie verhaaltje: vogels in een hondenbench) opgehangen, zodat de vogeltjes ongestoord bij het voer kunnen. Oké het zijn dan wel geen uitheemse vogels, maar zeker ook heel kleurrijke wezentjes( diverse vinkensoorten, mezen, roodborstjes en dergelijke) en wel in hun natuurlijke omgeving. De ook kleurrijke gaaien en spechten kunnen de kleintjes niet pakken en wij kunnen het kleine grut mooi bespieden.’
‘Verhip, je hebt helemaal gelijk, menig stadsmens heeft misschien in z'n leven amper de helft van die vogeltjes live gezien.
Het is de gulden middenweg, iedereen heeft er wat aan en we leven samen in harmonie. De prijs? Zo af en toe een beetje vogelvoer, mooier kan het niet.’

Het rare idee van een volière is voorgoed vervlogen.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 26 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: dieren

2.0 met 1 stemmen 154



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)