Kloppend Hart

De eenzame boom in het weiland voor hun huis bewoog op de wind als een danseres.
Zij zei: ‘Kijk eens hoe prachtig die boom beweegt in de wind, het lijkt net zo’n ballerina op één been?’
Ja zei hij: ‘Hij lijkt te swingen op de melodie van de wind.’
‘Ach, hij wordt gewoon door de wind bewogen, maar inderdaad het lijkt alsof hij een beetje swingt. Maar hoe simpel het ook is, toch lijkt het bijzonder,’ merkte zij op.
‘Aan de ene kant is het bijzonder en aan de kant is dat het in mijn ogen niet,’ meende hij.
‘Wat bedoel je nou precies,’ vroeg ze.
“Nou ik zie het zo. Het heeft iets goddelijks en dat is het bijzondere en tevens het gewone.’

‘Je bent weer eens in een zweverige bui,’ merkt ze op, ‘en trouwens ik weet niet of je het weet maar God bestaat niet – kijk maar om je heen.’
‘Dat doe ik juist en dan zie ik dat alles en iedereen met elkaar is verbonden. Het lijkt gewoon één groot kloppend hart. En dat heeft iets goddelijks. En wij, en de hele natuur zijn een onderdeel van dat hart, ook al voelen we ons boven onze omgeving verheven.’

‘Ja ja, prinses Irene. Zweef er maar weer lekker op los.’
‘Misschien vormt de aarde wel zijn kloppend hart, misschien het hele heelal. Weet je ik geloof niet dat al wat leeft toevallig is ontstaan.’
‘Ik kan je niet helemaal volgen,’ zei ze.
‘Nou misschien zijn we slechts hele kleine moleculen of cellen in dat hart en moeten we onze nederigheid en nietigheid eens goed beseffen.’
‘Maar waarom dan al die oorlogen en ellende en ziekte?’
‘Ja, de ziekte die dat hart probeert aan te tasten, bestaat voor het grootste deel uit de mens – die zorgt voor het merendeel van die ellende. Hij verstoort de natuurlijke balans. Maar zoals je weet vernieuwen cellen zich steeds weer. Oude worden overgenomen door nieuwe. Het beroerde is dat ons hart een reflectie is van dat hart en bij sommigen uit dit zich in ziekte.

Wij mensen houden er rare ideeën op na. Zo hoorde ik Klaas Knot, de directeur van de Nederlandse Bank zeggen dat ondanks alle ellende onze economie toch was gestegen, zelfs meer dan de omringende landen. Ik vraag me af waarom moet die steeds groeien? We jagen elkaar op. We zouden voor het merendeel een voorbeeld moeten nemen aan het dierenrijk. Ik bedoel een leeuw en buizerd doden alleen dat wat ze nodig hebben om te leven.
Maar wij nemen onnodig veel te veel van onze bodemschatten. Het voorbeeld van de laatste tijd is wel de elektrische fiets. De meeste mensen hebben hem helemaal niet nodig. Maar jong en oud wil er een, terwijl het overbodig is. Laatst zag ik nog iemand op een gewone fiets en stak mijn duim op. Hij vroeg me wat ik ermee wou zeggen. Ik zei hem dat hij tot het unieke soort ging behoren die zich op een gewone fiets voort beweegt. Hij zei ik snap wat je bedoelt. Weet je de wereld is doorgedraaid. Normaal fietsen is immers veel gezonder.’

‘Rare ideeën hou jij er op na zeg,’ zegt zij.
‘Ach zoals gezegd, cellen vernieuwen zich steeds weer en wie weet zijn de nieuwe weer verbeterde versies van die wij nu zijn en komt het weer helemaal goed met dat hart.’
‘Nou laten we dat dan maar hopen,’ meende ze.

boom ballerina hart cellen fiets

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 144