Verhalen

GRATIS

Toen ik vanmorgen, met mooi weer, een wandeling door het dorp maakte, viel mijn oog op iets wat bij de oprit van een huis was geplaatst.
Het waren voor mij enkele onduidelijke spullen, maar goed misschien kunnen ze er iemand blij mee maken. Bij de aangeboden spulletjes stonden twee houten bordjes met daarop keurig met verf geschreven GRATIS. Het ene bord was iets kleiner dan het andere. Misschien dat ze zich bedacht hadden en vonden dat het eerste kleine bordje iets te onopvallend was. Misschien was het bewust aan de zijkant geplaatst voor de langs rijdende fietsers. Het grote bord stond vooraan met de tekst gericht op, wie weet de langs rijdende automobilisten.

Voor mij uit liep een man die er even bij stil bleef staan kijken. Ik had dus van een afstandje al gezien dat er niks van mijn gading bij stond en trouwens het zou ook te ver naar huis lopen zijn om iets onder arm mee te nemen.
In het voorbijgaan vroeg ik de man om maar iets te zeggen en uit vermeende belangstelling: ‘Zit er nog iets voor u bij?’
‘Even iets beter bekijken,’ zei hij, ’maar ik denk het misschien wel.’
‘Dat is boffen dan’, zei ik ter afronding.

Een paar tellen later haalde hij mij weer in. En zag ik wat hij had meegenomen. Het was het grote bord met de tekst gratis er op. Met een glimlach zei ik: ‘Volgens mij is dat niet helemaal de bedoeling van die lui.’
‘Kan wel wezen. Maar er staat gratis op dus neem ik het mee. Het komt mij goed van pas. Ik wilde een vogelhokje maken, maar had niks meer, wat daar geschikt voor was, liggen. Dit stuk is groot zat.’
‘Ach dat is een nobel iets – een vogelhokje.’
‘Dat dacht ik,’ zei de man.
We groetten elkaar ten afscheid met een vette glimlach.