Een hostie in een zakje

Manlief kijkt op tv naar de pastoor, niet omdat hij naar de kerk gaat, welnee, gewoon omdat het een serie is waar een pastoor een belangrijke hoofdrol in speelt en zo af en toe werp ik een blik ( met m’n ogen hoor, geen echt blik) om te zien wat er voorbijkomt. Ineens komt daar de opmerking: hij is het zakje van de hosties verloren, huh?

Hoe kan een pastoor nou een zakje van de hosties verliezen, die zitten toch in een goudkleurig schaaltje, zeg ik verbaasd?
Nee zegt hij, ze zitten bij hem in een zakje, ik zeg nou dat is gek, want ik heb nog nooit in de kerk een hostie uit een zakje gekregen, wel uit een goudkleurig schaaltje?

Snap dat nou, bromt manlief, als de pastoor op huisbezoek gaat neemt ie toch geen schaaltje mee joh, oh? Waarom niet dan! Nou dat is veel te onhandig, hij neemt de hosties in een zakje zodat hij ze makkelijk in z’n zak kan stoppen!

Oh juist ja, nou snap ik het, hij tovert dus als het moment daar is, geen konijn uit z'n hoed maar een hostie uit z'n zak? We kijken elkaar aan en een slappe lachbui is geboren!

... Die krijg je toch uit een schaaltje? ...

Manlief kijkt op tv naar de pastoor

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 45