Verhalen

Tot op de bodem

Toen zij zag dat één van de parkietjes door zijn pootjes zakte, niet meer hippen kon, op het zilverzand van de kooi kreupel leek te schaatsen, heeft ze een paar vellen schuurpapier op de kooibodem gelegd.
Zo kon, dacht zij, het parkietje zich over het stroevere oppervlak beter bewegen, door zijn pootjes als een stel roeiriemen te gebruiken. Inderdaad ging alles zoals zij zich had gedacht. Alleen werd door al dat geschuur zijn buikje kaal. Tot bloedens toe. Dat was niet de bedoeling.

De twee andere parkietjes in de kooi bekeken een en ander met gemengde gevoelens. Schel fluitend trachtten ze haar ervan in kennis te stellen dat het schuurpapier geen bevredigende oplossing bood.

Helaas bleek zij stokdoof.

Schrijver: Willem Aalders, 25 juli 2004