Verhalen

Geen kaarsjes meer....

Een beetje verontschuldigend zegt ze: ‘Ik dacht nog wel: wat is die verwarming heet achter me. Ik keek achterom. Toen zag ik het pas… En ik begon nog te lachen ook...’ Ze is duidelijk geschrokken.
Het gebeurt tijdens een verjaardagsfeestje. Het is druk. Hapjes en drankjes staan uitgestald en iedereen kan toetasten. Ze staat bij de tafel en is in diep gesprek gewikkeld. Even stapt ze opzij om iemand langs te laten, dan praat ze verder. Plotseling hoor ik laconiek roepen: ‘o, ik sta geloof ik in brand’. Ik kijk op en zie de vlammetjes op haar rug langs haar trui likken. Naast haar staat oma. Díe heeft de tegenwoordigheid van geest het vuur met een krant uit te slaan.
Met schrik constateren we dat het halve rugpand van de trui is weggebrand; de bloes daaronder is zwart. Ze komt er goddank goed van af. Maar voor de gezelligheid een kaarsje tussen de hapjes op tafel zetten? Nee, dát zal ik niet gauw meer doen!

Schrijver: Nell van den Bosch, 25 november 2004