Verhalen

Toen alles nog normaal was.

Soms vraag ik me af hoe het zou zijn als ik 100 jaar geleden had geleefd. "Vroeger was alles beter."
Je wordt geboren, je bent een meisje. Je wordt opgevoed, leert koken, strijken en de rest van het huishouden te doen. Je leert een man kennen, gaat trouwen, krijgt kinderen, en het hele proces herhaalt zich. Niks dating-sites, speed-dating, carierre vrouwen, volle discotheken, polyfone ringtones, RTL (slecht) nieuws en RTL (nutteloos) boulevard. Gewoon je breiwerk afmaken en je uitsloven in de keuken totdat alle buikjes rond gegeten zijn en je man je een kus op je voorhoofd geeft voor het heerlijke maal. Een kopje thee drinken met de buurvrouw (ook nog mogen roken) en de laatste roddels aanhoren van de plaatselijke groenteboer.
Ik moet eerlijk bekennen; ik weet niet eens hoe mijn buurvrouw heet! Maar goed, vroeger was het gras bij de buren groener, nu is de mobiel van je beste vriendin veel hipper dan die van jou. Het is toch nooit goed. Dat was het 100 jaar geleden ook niet. In principe zien we al groen van jaloezie sinds het begin van de mensheid. Toen sloegen we elkaar nog dood omdat de ander een groot beest had gevangen en wij niks te vreten. Was het nu nog maar zo makkelijk! Door jaloezie zijn we juist zo ver gekomen. De een wil altijd beter dan de ander. Het houdt niet op! De één sloeg de ander dood om te kunnen eten, een derde wilde lekkerder eten dan de één, een volgende wilde een apparaat om sneller lekkerder eten te maken en ga zo maar door!
Voorlopig zie ik mezelf nog geen koe slachten, dus toch maar even dat eten in de magnetron!

Schrijver: Sanne Meijer, 5 oktober 2005