De Ufoloog..
Wel eens bij een uroloog geweest voor een nieronderzoek?
De dag voor het onderzoek word ik geacht een flesje met een vaag drankje dat naar motorolie smaakt te consumeren. Om mijn darmen volledig te ledigen. Nooit eerder meegemaakt. Totaal geen ervaring in die dingen. Voor alle zekerheid een flesje bier erachteraan. Voor de smaak en om het doorspoelen te bevorderen. Had ik beter niet kunnen doen.Voor ik tot tien kan tellen laten mijn darmen weten dat ik beter mijn broek alvast had kunnen uittrekken. Die broek is niet meer te redden. Gelukkig is het een oude. Even later zit ik dan toch op het toilet en komt alles, inclusief de spullen die ik tien jaar geleden heb gegeten en zijn achtergelaten in mijn darmen, naar buiten gespoeld.
Fascinerend hoeveel overbodige ballast een mens met zich meedraagt. Een kwartier zit ik verstijfd naar het geborrel en gespetter te luisteren. Ook fascinerend zijn de gevolgen van een defect riool..Daar kunnen zelfs drie flessen significant betere “CIF toiletreiniger” niet tegenop, maar dat terzijde..
Een dag later sta ik broodnuchter bij de receptie van het ziekenhuis en meld nerveus dat ik een afspraak heb met de ufoloog. De receptioniste lacht en zegt dat er hier geen ufologen zijn. “De laatste is naar de maan geschoten”, lacht ze. “Sorry”, mompel ik. Gisteravond naar een oude aflevering van The x-files gekeken en mijn hersens werken niet op een lege maag.
Een uur later lig ik op een bank. Een verpleegster fotografeert mijn nieren. ”U hoeft bij deze foto niet te lachen hoor”, zegt ze goedmoedig als zij mijn verstarde grijns opmerkt..
Daarna een gesprekje bij de uroloog. ”Voor alle zekerheid zal ik uw prostaat ook maar even nakijken”, kondigt hij verlekkerd aan. “Ga maar even gebukt staan, dan zal ik u even “toucheren”. Hij steekt zijn wijsvinger omhoog! Jesses, de man lacht er ook nog bij.
“Ben jij wel helemaal lekker?”, vraag ik verschrikt. ”Ik kan nog gewoon plassen, man. Bovendien heb ik de prostaatgerechtigde leeftijd nog niet bereikt”. “Toch maar even nakijken”, sust hij. Ik kom er niet onderuit en dus installeer ik mij in het gevangenisstandje: enigszins gebukt door de knieën. Ellebogen op het urologenbureau.
Ik heb heel wat meegemaakt in mijn leven maar dit tart elke beschrijving. Pijn doet het niet. Maar de vernedering! En hij wroet maar door. Ik kan het niet laten: ”Vind jij het ook zo lekker?”, vraag ik hijgend. De uroloog heeft ook al wat meegemaakt, maar dit kennelijk nog niet. Met gefronste wenkbrauwen port hij wat harder. Of lijkt dat maar zo.
Even later zucht hij eens diep: ”Zo, klaar”, zegt hij tevreden.
“Ja, jij misschien”, antwoord ik beverig.” In mijn kennissenkring wordt er anders over klaarkomen gedacht”. Hij lacht spottend. “Stel je niet aan, dit doe ik veertig maal per dag!”
“Wat vindt je vrouw daarvan?”, vraag ik belangstellend. Hij kan er wel om lachen en gaat aan zijn bureau zitten: “Je prostaat is a-symmetrisch”, zegt hij. En dat hoort symmetrisch te zijn. Maak bij de receptie maar een volgende afspraak. Dan zullen we een echootje doen. Het voelt in ieder geval niet kwaadaardig aan”. Hij aarzelt even.. “Dit in tegenstelling tot uw karakter”. Hij begeleidt me lachend naar de deur.
Dus nu sta ik weer op een wachtlijst. Februari 2006!
Ik heb nog een halfuur gevochten met de receptioniste om de afspraak vòòr februari te krijgen. Lukte niet. De receptioniste won. Maar alleen omdat de ufoloog weer binnen kwam lopen. Met opgeheven wijsvinger….
critici.nlGeplaatst in de categorie: ziekte
Ufoloog
1.093
Geef je reactie op deze inzending: