Koning Leopold II en Congo

Vandaag is Koning Leopold II omstreden. In het verloop van de "Black lives Matter" beweging werd hij vanonder het stof gehaald. Voor de heisa echt vorm kreeg waren er reeds aantijgingen. Aan de hand van de beschuldigingen zag ik op de televisie een onvolledig fragment, waarbij MR Kopstuk Louis Michel zich liet ontvallen dat het niet waar was. Dat Koning Leopold II een visionair was.

Gemakkelijkheidshalve zitten we nu in een zetel en vallen onze ogen op een geschiedenis van meer dan een eeuw geleden. Behoorlijk wat machthebbers waren jaloers op deze koning. Indrukwekkend, haast onuitwisbaar zijn de bouwkundige activiteiten waar deze koning vorm aan gaf en die binnen de dynastie niet te evenaren is;
Koninklijk museum voor Midden-Afrika, Tervuren, de koninklijke gaanderijen in Oostende, het Centraal Station in Antwerpen, De Wellingtonrenbaan in Oostende, kasteel van Laken, koninklijke serres van Laken, de Triomfboog, het Jubelpark, de koninklijke stallingen, de Sint-Pieters en Pauluskerk in Oostende, Koninklijk museum voor Schone kunsten, de Antwerpse Zoo, vijver en park, Ter-kameren-bos, Justitiepaleis, Koningstuin, kazernes en forten, lanen, koninklijk paleis op de Meir enz. Ongetwijfeld gaat het om een fortuin.

Indrukwekkend blijft ook het justitiepaleis in Brussel.
Leuk vond ik de bewering en verhaal dat dit grote gebouw een omgeving is waar een kat haar jongen niet zou vinden en dat de vele uitgangen het toonbeeld is hoe justitie in elkaar steekt. Achterpoortjes voor mensen met macht. Prachtig is deze symboliek.

Reeds meer dan dertig jaar geleden was ik een regelmatige bezoeker van de Albrecht Rodenbach-bibliotheek in Roeselare. Aangekomen las ik daar dan alle kranten. Soms keek ik wat boeken in en zag oudere uitgaven van het vorstenhuis. Daarin kon ik lezen dat er een dubbelganger neergeschoten was en de koning met humor reageerde. Binnen het verblijf van zijn zus in een verzorgingsinstelling heeft de koning haar nooit meer bezocht.
Binnen deze uitgaven stond ook dat de koning eigenlijk failliet was, dat hij in conflict was met de regering, geen staatsbegrafenis wou. Stierf met een luide kreet. Uiteraard is papier geduldig.
Kenmerkend is dat hij zijn nalatenschap niet aan zijn kinderen zou gegeven hebben, maar overwegend aan de Belgische Staat. Denk maar aan de koninklijke schenking, de vele gebouwen gefinancierd uit de kolonisatie van Congo. Waar uitbuiting, verdrukking, mishandeling op grote schaal plaats vond.

Vreemd genoeg noemden de Congolezen vroeger Koning Leopold II nonkel. Ingewijden weten wat dat aan betekenis heeft.

De bewering dat er onder Leopold II een genocide heeft plaats gevonden is in tegenspraak met de nood aan arbeidskrachten. Dodelijke ziekten zoals de slaapziekte, waar naar schattingen 500.000 mensen aan stierven, stammen-oorlogen, ontvoeringen, andere ziekten, hakten stevig in dit land.
Wanneer men spreekt van het aantal doden en slachtoffers dan kan men daar geen cijfer op plakken. Dergelijke beweringen zijn eerder met de natte vinger geschreven, aangezien er geen cijfers van volkstellingen waren.
Wellicht is er geen enkel land met kolonies dat zich kan vrijpleiten van onregelmatigheden, uitbuiting en onderdrukking.

De realisaties van de bouwwerken van Leopold II zullen ongetwijfeld tewerkstelling meegebracht hebben. Daarbij hoorde ook de onteigening van gronden. Meestal kreeg men geen eerlijke prijs voor de grond. Wanneer we tenslotte de vergelijking maken waarbij koning Leopold II de winsten uit de activiteiten investeerde in maatschappelijk belang, dan lijkt dit eerder afwezig te zijn vanaf de overname door de Belgische Staat.
Wie en hoeveel er zich verrijkt hebben is koffiedik kijken, afhankelijk van hun plantages.
Deze periode krijgt minder aandacht terwijl ze even beklijvend is. Evenveel mensonterend was. Congo dat vandaag door internationale spelers verder uitgemolken wordt. Corruptie was en is nog altijd aan zet. De levensstandaard die er niet op beter wordt. Fundamentele rechten die in gebreke zijn. Zelfs geen zekerheden zijn er naar veilig zijn. Neokolonisatie die noch welzijn, vrede, algemene welstand, in hun beginselverklaringen in uitvoeringen hebben. Democratie enkel woorden zijn.