Alle inzendingen van Fred

Sinds Rutger Koplands flauwe gedichtje over een slaplantje is iedere zoveelste rangs plattelandsdichter los gebarsten in odes aan worteltje, tomaatjes, sperziebonen, lulletters, luvletters, voederbieten, gumkwatten, meloenen, limoenen plus waterkonijn en staat ontroerd stil met zijn Nordic Walking...

Ik heb iets met politiek. Ik heb niets met politiek, ik heb klaarblijkelijk een probleem. Plaatselijk, provinciaal, landelijk, referendum, mijn stem is altijd luid en duidelijk geweest. Daarna gebeurde, immer weer, iets opmerkelijks. Een vrouw, die zich koningin noemde (en daarna haar dochter),...

Die moet je vrij laten, anders herken je niet wat er gezegd wordt, de kantlijn moet wit. En dat veroorzaakt, politiek correct overigens, een hetze van heb-ik-jou-daar. Die kantlijn verbergt een vermoeden van rascisme, vraagt om witte inkt op bruin papier. Zwart op wit wordt het mij duidelijk,...

Godverdomme. Zou zomaar mijn laatste woord kunnen zijn. Hebben mijn ouders mij het leven geschonken of de dood in gejaagd ? Godverdomme. Ik heb kinderen omdat dat van mij verwacht werd, wel met liefde gewild, maar inmiddels ben ik een ex rijker, de zin van het leven eindigt met een laatste...

Ik schrijf ze, stukkies, soms kort door de bocht, een andere keer berekenend. Nathalie mocht dat wel en ik mocht Nathalie, helaas heb ik haar uit mijn leven moeten verwijderen want ze zat iets te dicht op mijn lip. Mensen willen ergens bij horen, ik heb dat nooit begrepen. In plaats van dat men...

Dat is een feit, of dat nu gebeurt door een grachtengordelpandbrand of door gesaboteerde remleidingen in de Limburgse heuvelen, dat maakt niet uit. Geert moet dood, Femke moet dood en ja, uiteindelijk moet Driek Oplopers ook doodgewoon dood. Voor Femke geldt inderdaad dat het buitengewoon...

Ik heb expres de s weggelaten, zo oneens ben ik het met de meesten hier op deze site, ik kan gewoon niet bevatten dat men in colonnes marcheert naar een onvermijdelijk eind. Men zegt dat men leert van de fouten die men maakt, ik geloof daar niets van. In de jaren vijftig steunden we heeroom met...

Willem Brakman vertoeft aan gene zijde en ik sta hier aan de zijlijn. Duidelijk is dat we iets gemeen hebben, alleen Willem staat hier al ruim 3 maanden dood te zijn, heeft de lijkschouwer een vuiltje in het oog ? Ik beschouw zijn dood als onvermijdelijk, iedereen verwisselt te zijner/harer tijd...

Traditie, folklore, ik vind dit een dag van niks. Voor de zoveelste keer moeten we met z'n allen er de schouders onder zetten. Een monotone koningin met een stapeltje a4-tjes leest ons, goudbrokatend, de les, drie keer stampt de staf in de Ridderzaal opdat zij leve. Poppenkast, royale miskleun,...

Regelneven en -teven overspoelen dit eens zo tolerante, flegmatieke land. Strikstropdassend, kokerrokkend, glimgitzwartgeschoend, tik-tak-hoge hak, de regentenkanker woekert als nooit tevoor. Geschoeid op Amerikaanse leest, de graaiende mens gaat met zijn tijd mee, gaat te zijner tijd ten onder....

De regenten lachen zich te barsten, het dipje doet hen economisch en financieel helemaal niets. Geld zat toch, oud geld weliswaar, het blijft toch in de familie, raak je nooit kwijt. Afwachten is het devies, honderdduizenden raken een baan kwijt, komen slechts aan de slag voor een lager loon dan ze...

Toch bleef het gevoel: we laten het kaarsje toch niet langzaam doven? Ik wil vlammen die je warm houden in de koude maanden. Ik wil de vlammen die het gezicht van de ander constant in een ander perspectief laat zien. IK WIL DE VLAMMEN VAN PASSIE! Maar die mooie vlammen met hun verlichting en...

Een raar idee, dood. Je bent langer dood dan dat je leeft, maar zolang je er nog bent, wil je niet dood, en toch ga je er aan. Zodra je geboren bent, wordt er van alles van je verwacht. Zindelijk worden, opvoeding krijgen, men kneedt je met scholing, normen en waarden, religie en respect voor de...

Op z'n minst kan ik weerleggen dat ze me graag wilden, mijn ouders, ze hadden er al vijf gefabriceerd. Na mij kwamen er nog drie en een kleine blonde dood, nooit iets van gehoord. En daar begint het liegen, niemand die vermeldt dat je op de wereld bent gezet met het oogmerk om dood te gaan. Pa en...

Want morgen sta ik op uw tenen, schop ik schenen, draai ik u een poot uit of geef ik een knietje in gevoelige regionen, kunt u mijn rug op of er van af glijden, maakt mij niet uit, ik lees hier duizenden woorden in nietszeggendheid, zelfstrelende ego's. Snel nog even een sonnet, stelling nemen...

Noem het kazuifel, djellaba of de kleding van een travestiet. De laatste heeft daarbij nog het voordeel van de twijfel, de eerste twee niet. De baarden hanteren zwaarden in uiteindelijk streven naar een wereldlijke macht, verkrachten ongewild hun maagdelijkheid, naastenliefde is ver te zoeken....

Dat laatste journaal had ik niet moeten kijken, in willekeurige volgorde kwam de ellende van vandaag nog even langs, brandhaarden, vermiste meisjes van 16, de grens tussen Tsjaad en Soedan waar vluchtelingen elkaar wederzijds in de weg lopen, Mexicaanse ex-communicatie inzake abortus omdat men niet...

Heden ten dage tel je niet meer mee als je niet schettert, als je niet schittert. We leven in een wereld van zelfbejag, spetteren audio en visueel, gekleed in merktekens, logo's gaan ego's voor in totale onbezonnenheid. Blingbling, verblingding, juichen en schreeuwen om een Nawijn, een paus, en...

Het begon altijd met koffie en gebak, soms een tweede bakkie, de perverseling ging voor nummer drie, wist dat na het bakkie leut de echte drank op tafel kwam, de traditionele kring werd verlaten en stoelen schuivend de kamer anders zouden indelen. De jarige had inmiddels zijn of haar tijd gehad,...

Doodsrochel, laatste ademtocht, mijn ding kwijt, voordat ik ga wilde ik dit nog ff zeggen, toonaarden voor elk wat wils, begraven onder een deken van malloten, literaturalisten die reagerend de quintessens misten, niet op een haar na maar een kilometer breed. Gelijk halen, gelijk krijgen, zoveel...

De lucht was blauw, staalblauw, alle nuances lentegroen baadden in een meedogenloze zon, hardvochtig uitgeknepen. Hoefblad, groot, klein, wit of Japans, al snel viel het vormloos terug naar moeder aarde, daarna volgden andere plaatselijke planten, in volgorde van weerstand. Maar de agave bloeide...

Het was slechts een vingeroefening, een opengewerkte hals in potlood afgezet op de horizon, geen torso, geen gezicht. Armen en benen ontbraken, uitgestoken nek met een streep door de tekening, echt alles ontbrak aan dit zelfportret. In kwijt zijn heb jij mij omlijst, voor nóg een keer zou ik zo...

Volvreten, vinger in de keel, omarmd door het fluweel van de nacht, niemand die je ziet, obesitas olet en je gaat er ook nog van transpireren. De voorraadkast is geduldig maar geen uitkomst. Uitstekende botten onzuiver op de graat, zo mager dat het nergens meer om gaat, een schreeuw om aandacht...

Het gaat niet goed in dit landje, de vierkante kilometer kan de drukte vrijwel niet meer aan, discriminatie loert om de hoek, bedrijven willen arbeiders inlijven doch deinsen terug voor de allochtoon. Driss Boujeri ondertekent een volgende keer z'n sollicitatiebrief met Dries Boedrie, meer kans op...

Nou, dit gaat 'm worden dus. Geen stukkie, geen verhaaltje, geen hartenkreet, de kleine mensch uitgeschakeld. Neen, echte woorden die overkluizend het kanaal de wielewielewaal uitfoeterend wijzen op het prachtgezang van de nachtegaal, op de merel die complex zichzelf nafluit. Voorspelbaar saai,...

Ten dode opgeschreven, mijn leven verkeert in een fase dat het er eigenlijk niet meer toe doet. Blauw en geel is groen, zwart en wit is grijs, rood en geel geven mij een oranjegevoel, maar ik haat het koningshuis. Vier komma zeven milliard, Papendrecht verwelkomt Bea, dat hoort zo want zij is de...

De lage avondzon kust een wolkenband beschamend naar de nacht, de rimpelende zee goudbrokaat golven naar een einder, oplichtende algen doen een verwoede poging het donker te doorbreken. Tevergeefs, de duisternis omvat vergetelheid, nog even scharlakenrood achter de kim, de dag is dood, gestrand op...

We zullen er aan moeten geloven, stelling nemen. De strijdende partijen drijven e.e.a. op de spits, kerketoren en minaret, christenhond en geitenliefhebber, schreeuwende reclame en literatuur. Zwart versus wit, een wereld die zichzelf verloochent, niet met elkaar weet om te gaan. Strijd is de...

Het is laat, ik rook nog een sjekkie, drink een laatste borrel, tevreden met de dag die is geweest. Wind en regen getrotseerd, broertje geholpen met zijn nieuwe thuis, kast in elkaar geschroefd voor dochterlief. Het leven is zo slecht nog niet, ik ben wel moe en aan slapen toe. Niemand wilde hem...

De nietigheid van het bestaan, een stofje op de wereld, de wereld een stofje in het universum. Een nog kleiner stofje beweert mijn kleinheid, kleineert reinheid. Kijk, ik zeg niet dat ze dood mogen vallen wat mij betreft, per slot van rekening heb ik daar een stofzuiger voor. Waar het mij om gaat...