Ode aan de dode
Willem Brakman vertoeft aan gene zijde en ik sta hier aan de zijlijn. Duidelijk is dat we iets gemeen hebben, alleen Willem staat hier al ruim 3 maanden dood te zijn, heeft de lijkschouwer een vuiltje in het oog ?
Ik beschouw zijn dood als onvermijdelijk, iedereen verwisselt te zijner/harer tijd het tijdelijke met het eeuwige, de beste doden komen uit Den Haag. Daar mag, wat mij betreft, hartelijk op geklonken worden.
Geplaatst in de categorie: feest