Gelijkheid
De lucht was blauw, staalblauw, alle nuances lentegroen baadden in een meedogenloze zon, hardvochtig uitgeknepen.
Hoefblad, groot, klein, wit of Japans, al snel viel het vormloos terug naar moeder aarde, daarna volgden andere plaatselijke planten, in volgorde van weerstand. Maar de agave bloeide op, evenals de zeedistel, diverse succulenten en een brandende doornenstruik, niet te vergeten de steenbreek.
De lucht, geklaard van smetten, zondoorlatend gespeend van wetten, gaf flora de kans op evolutie. Er bleven maar weinig planten over, en ze stonden ook nog eens lijnrecht tegenover elkaar. Het wachten was op de genadige regen, fotosynthese, fotofinish, een groene winnaar.
Uiteindelijk kwam de hemel neer op de strijdende partijen, overwoekerend verstikte men elkaar, verstilde de wereld.
Vergeet-me-niet haalde opgelucht adem........
Geplaatst in de categorie: moraal
Gelukkig blijft er een sprankje hoop.