Marge
Die moet je vrij laten, anders herken je niet wat er gezegd wordt, de kantlijn moet wit. En dat veroorzaakt, politiek correct overigens, een hetze van heb-ik-jou-daar. Die kantlijn verbergt een vermoeden van rascisme, vraagt om witte inkt op bruin papier.
Zwart op wit wordt het mij duidelijk, flinterdun zijn de scheidingslijnen, kleur bekennen heeft geen zin, het grauw siddert onder oranje zweepslagen.
Ik ben rechtlijnig in deze, Wim en Max mogen wat mij betreft verlost worden uit hun sprookje, en ook dat stijfselhoofd Bea, Balkje dient uit z'n eigen oog verwijderd te worden, ik voel mij bij hun aanwezigheid als een horige, gedoemd en verdoemd.
Geplaatst in de categorie: maatschappij