Alle inzendingen van Han Messie

Ergens in het grote beukenbos, aan de voet van een oude boom, begon de aarde een heel klein beetje te rillen. De pasgeboren rozenkever worstelde zich van de boomwortels naar de buitenlucht. Het prille diertje keek nieuwsgierig om zich heen en dacht aan het begin van zijn leven al diep na: "Overal ...

Meer dan duizend jaar geleden opende het vrije en onbedorven Amerika een verbaasd oog. Er kwamen Vikingen op zijn kust, die ook snel weer verdwenen. Het bestaan van de eerbare roodhuiden werd gelukkig niet bedreigd. Er gingen wat eeuwen voorbij. Daarna heersten ondernemende en krachtige ontdekke...

Op een zonnige ochtend ontwaakte Jaap Zandee met heel vrolijke gedachten: "Ha, gisteren werd mij bericht dat de loterij mij 100000 euro zal schenken... Geluksvogel, die ik ben! Zo makkelijk aan geld komen!" Jaap sprong uit zijn bed, stapte het balkon op, dat zich op de achtste verdieping van het f...

Twee volwassen vrouwen, Suzan en Lida, woonden samen in één huis, deelden alles met elkaar. Vaak gingen ze bij mensen op bezoek. Op weg daarheen duwde Lida Suzan in haar rolstoel voort. Met al hun kennissen spraken ze wel eens over Suzans dromen van vroeger. En steeds meer mensen vertelden elkaar...

Suzan was een meisje van ongeveer zestien jaar. Jammer genoeg kon ze maar weinig uitgaan of optrekken met haar leeftijdgenoten. Suzans benen waren niet gezond. Ze kon alleen in huis wat heen en weer strompelen, van de ene kamer naar de andere. Daarbij moest ze dan meestal nog tegen de wand aanleunen...

Zo'n zes jaar lang heb ik mijn gedichten geplaatst bij www.gedichten.nl. Daarna voelde ik aan dat ik toch over mijn dichterlijk hoogtepunt heen begon te komen. Zowel voor mijzelf als voor bovengenoemde site vond ik het min of meer een afgang om ermee door te gaan. Wel plaats ik nog gedichten van r...

Een grote, ronde bloembak vol lelies staat in de lege, nachtelijke schoolgang. Over de gele bloemkronen strijkt een zacht, nietig zuchtje, waaraan stille, maar vlammende verteldrang ontspruit. De stemmen en voetstappen, die hier overdag te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De luid...

Met mijn vijfenzestig jaren ben ik een jongbejaarde. Boven mij schemert een donkerblauwe hemel, die op komende levensavond duidt. Daarachter zie ik de einder als een zwarte bergketen: vragend en wachtend duister. Vlak voor mij ligt een bruine vlakte, verzoekt om rustig toe te kijken. Ergens, in ...

Onderaan de heuvel bouwde de tovenaar een houten hutje voor zichzelf. Daarna ging de man maandenlang onverdroten aan de arbeid. Het harde werken werd alleen onderbroken om te slapen en om te eten en drinken. Waar de tovenaar zijn levensmiddelen vandaan haalde is niet bekend. Eerst werden al die ve...

Het eenzame landschap bestond uit grote heuvels met allemaal bossen en velden. Boven de dalen vol eiken en beuken wuifden lange graspluimen op de heuveltoppen. Ergens was een eigenaardige heuvel, die heel rond van vorm was. Maar vreemd genoeg, daar groeide haast niets. Die hoge bult van droog zand ...

De bioscoopzaal vol aangename en geheimzinnige schemer brengt wellicht blije spanning met allerlei grillig en vluchtig beleven. Dit beeldt het menselijke streven om het eigen wezen, ook de hele wereld, steeds grootser en geweldiger te maken. Maar onze aarde blijft altijd even klein en nietig ten ...

Vrome mensen kunnen nogal eens verfoeilijke dingen doen, misschien zelfs onder te brengen onder de noemer "duivels." Doen zij dit domweg, klakkeloos of uitgekiend? Veel van deze daden schuilen onder de dekmantel, die voor de Heilige Geest wordt gehouden.

Op het wijde bouwland knijpen landarbeiders met hun eeltige vingers in taaie stengels en scheuren de bladeren ervan af. Dat verdroogde loof wordt in fabrieken vol luid gedaver tot bruine kruimels geperst en vermalen. In de winkels liggen pakjes, waarop waarschuwende of zelfs bedreigende woorden p...

"Ach,ach," mompelde de man. "Wat heb ik vandaag de studenten verteld? O ja, over de Griekse wijsbegeerte. Daarna iets over de eerste sterrenkijkers, die ruim vierhonderd jaar geleden werden gemaakt. Vol vuur was ik aan het woord. Maar een meisje herinnerde me er opeens aan dat ik het vandaag over...

Ergens, boven de golven van de oceaan, verhief zich een heel grote, hoge rots. Misschien kon je het beter een eilandje van stenen en keien noemen. Tussen die rotsblokken groeide geen enkele plant, zelfs geen grassprietje. Op zekere nacht stormde het erg hard. Daarbij klonken de donderslagen van ee...

Door het landgoed Olterterp-Lauswolt gaat in koude nachten nog steeds de adem van het jaarlijkse midwinterfeest van de Friezen uit verleden, Zij zaten om hun laaiende dorpsvuren en smeekten hun goden om vruchtbaarheid voor het komende jaar. Met woeste kreten en veel slagwerk werden kwaadwillende sp...

Het was een late wintermiddag. Erik, het zesjarige zoontje van de boswachter, dwaalde alleen in het bos rond. Telkens schoot hij met zijn vingers een breed, rood elastiek weg. "Oh, daarnet trof ik een paaltje. Maar nu schiet ik nog verder... Klets! Tegen een boomstronk aan. Tjonge, eens mikken op...

Mensen, die het Evangelie beschouwen, stellen zowel zichzelf als anderen de nodige vragen. Hoe wil men de goede Boodschap van Jezus verstaan? Onnoemelijk veel zienswijzen roept dat op. Hoe zal men in de toekomst bekijken wat onze Heiland gezegd en gedaan heeft? Afbreken, opnieuw passen en herstel...

In de vroege herfstmorgen gaat de weide geheel schuil onder dichte, schone nevel. Die witte wereld streelt mijn ogen, vraagt mij om langer hier te toeven, Die grondwolk met vocht drenkt de hele vlakte vol gewassen onder zich.

Deze steeds waakzame onderneming houdt nauwlettend het leven in en om de meren van Friesland in de gaten. Ook de bossen van deze provincie worden door haar behoed. Ze is te vergelijken met vogels in verschillende gedaantes. Denk eens aan meeuwen, die luid schallend voortzwemmen op vrolijk golvend ...

Een heel levenslustig prinsesje van twaalf jaar genoot van de grote paleistuin, die volop bloeide. "Ooh, die prachtige grasklokken, en daar... Wat schattig die donkerblauwe sterren bedekken zo sierlijk de grond... Nog een eindje door lopen. Die ganzenbloemen, zo mooi! Ze hebben kringen in verschill...

Die bomen in de tweede helft van oktober bieden een vrolijk kleurenspel. Ze zijn als heel grote geelrode appels met diepgerimpelde schillen van ouderdom. Niettemin zien deze reuze vruchten er smakelijk uit en hebben een hernieuwde jeugdige blos.

In oktober tonen struiken vol vlinderbloemigen hun gele pracht. Die mooie heesters doen sterk aan brem denken, maar kunnen het toch niet zijn. Brem heeft namelijk kleine zachte blaadjes. De eerstgenoemde struiken zijn van boven tot onder vol leerachtige, puntige bladen, scherpe naalden. Ja wat zou...

Aan de rand van het dorp Prinsenbeek staat een echte Brabantse woonboerderij. Onder hoge, statige bomen lopen kippen vrij rond, zoeken naar zaden en wormen, al het voedsel dat de natuur geeft. Sierlijke struiken geuren vol kleurige bloemen, die zoekende vlinders en tierige zangvogeltjes wenken. D...

BIJZONDER VERLOF Eens te mogen spreken met leidinggevende mensen, zeer hooggeplaatste personen of mensen van de regering... Daar kan dikwijls een lange wachttijd aan vooraf gaan met de nodige rompslomp. Het gesprek vindt meestal plaats in een besloten vertrek, voor zeer weinig mensen toegankelij...

Koningin Zonnedauw wandelde met haar hond Nimrod. Die hond rook de gevallen klontjes. Daar wilde hij meer van weten! Gauw gaan zoeken! Dat was me een wild trekken aan de riem. De sterke viervoeter trok zijn bazin, de koningin, omver. De verschrikte vrouw hield de riem stevig vast, moest zich willoos...

Dichtbij het grote, koninklijke paleis lag een moerasgebied, waarin veel mooie planten bloeiden. Daarom had het vorstelijk echtpaar namen, die aan het moerasleven ontleend waren. Koning Wollegras en koningin Zonnedauw leefden met grote vreugde in hun prachtige woning. In de drukke keuken dampte all...

Sterke edele dieren waren bestemd om heen en weer te draven in de weide. Misschien mochten ze lustig werken in de milde zon of in verkwikkende regen. Zij werden echter verwezen naar de werkplaats van eeuwige, naargeestige duisternis. Vele uren moesten die paarden zware wagens voorttrekken door ee...

NIET VOOR DE POES? De kleine, welbekende huistijger staat erom bekend dat hij niets liever doet dan lui liggen te soezen en te spinnen. Naar eigen believen rondkuieren, dat mag hij ook steeds doen. Maar de ware kat spant zich mateloos in om speurtochten te ondernemen, waarbij hij edele roof...

Ik, de bezielende geest van Drachten, rust uit onder het grote carillon, dat nu zwijgt. Nadenkend lig ik hier, waar Noorder- en Zuiderbuurt elkaar ontmoeten. Heerlijk om te genieten van de nachtelijke stilte en de sterrenhemel. Vandaag heb ik veel ondernomen. De ochtend was vol zonnige werklust. W...