Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HET RODE PLANTJE (deel 2)

Onderaan de heuvel bouwde de tovenaar een houten hutje voor zichzelf. Daarna ging de man maandenlang onverdroten aan de arbeid. Het harde werken werd alleen onderbroken om te slapen en om te eten en drinken. Waar de tovenaar zijn levensmiddelen vandaan haalde is niet bekend.
Eerst werden al die verdorde , dode planten uit de grond getrokken, later op een grote hoop gelegd en verbrand. Twee dagen achter elkaar stegen er grote rookwolken op. Vervolgens ging de tovenaar met een spa de grond van de heuvel overal omspitten:
"Zo zal ik het geheim van deze heuvel ontdekken, koste wat het kost. Het tovermiddel moet wel in de grond schuilen. Welja, spitten, almaar spitten. Maar ik ga die heuvel niet plat graven. Mijn gevoel zegt me dat het tovermiddel dan verloren zou kunnen gaan."
De zomer ging voorbij. Herfstkleuren begonnen het bos in de dalen te sieren. Eindelijk was de tovenaar klaar met zijn werk. Maar hij was helemaal niet tevreden.
"Ik heb die heuvel helemaal open gekrabbeld en nog weet ik niets! Ik zal het opnieuw aanpakken, maar dan anders!"
De tovenaar maakte alle aardkluiten fijn met zijn handen. Tussen zijn vingers werden die klonten kleine korrels, tenslotte poeder. Hij wist van geen ophouden. Terwijl de winter de grond hard maakte, bonkte hij met zijn vuisten om het allemaal tot gruis te maken.
"Alleen zo zal ik de toverkracht van het rode plantje ontdekken," hamerde het voortdurend in zijn hoofd.
Tijdens het koude jaargetij kroop de tovenaar steeds op handen en voeten door de sneeuw, wroette erin. Geen enkele kluit mocht heel blijven! Daarbij kwam hij natuurlijk ook bij het rode plantje, dat alleen nog een héél klein puntje was, dat hij over het hoofd zag. Maar ach, zijn hoop om het begeerde te vinden, scheen altijd ijdel te blijven...
Het voorjaar begon de verpulverde aarde geur te geven. De tovenaar ging nog steeds door met zijn werk. Hij voelde onweerstaanbare drang om de aarde te blijven kneden, onophoudelijk door te gaan met kneden. De tovenaar was echt van de aarde gaan houden. En het rode plantje voelde dit aan. Daarom toonde het weer haar welgevormde blaadjes. Dit vervulde de tovenaar met grote blijdschap.
"Ik voorvoel dat de heuvel zijn pracht weer zal krijgen! Maar ja, ik merk ook dat ik al mijn toverkracht nu kwijt ben."
De gewezen tovenaar zat vele dagen voor zijn hutje en deed niets meer. Maar het rode plantje toonde des te meer wondermacht, omdat zij de liefde van de tovenaar voor de grond had aangevoeld. Vol bewondering zag de oude man hoe de heuvel nog mooier bloeide dan het vorige jaar.
"Hier zal ik blijven wonen en leven!!" riep hij hardop.
Aangelokt door zijn blijde kreet kwamen een jonge man en een jonge vrouw naar hem toe.
"Wij zijn een zwervend echtpaar," vertelde de man, die Pioen heette. "Maar voortaan zullen mijn vrouw Iris en ik bij deze heuvel wonen en werken, samen met u. Wij heten naar bloemen. Daarom is het des te eervoller om hier te blijven.

Een wit huisje met rood-groene vensterluiken stond bij de heuvel. Hier woonden Iris en Pioen, die het zwerversleven voorgoed achter zich hadden gelaten. Ze zorgden voor alles wat op de heuvel groeide. Behalve mooie bloemen stonden daar nu ook geurige struiken en indrukwekkende bomen.
De oude tuinman, die eens de toverkunst machtig was geweest, woonde nog altijd in zijn houten hut. Samen met Iris en Pioen werkte hij tevreden als een eenvoudige, bedaarde man.
Her rode plantje stond steeds op de heuveltop, verscholen onder grote bladeren.
Het bekende drietal zond veel bloemen naar mensen, die ze in hun tuin zetten. Daar wiegden die bloemen in de avondwind en fluisterden wat het rode plantje hun had ingegeven.
Hun eigenaars hoorden het, kregen daardoor steeds meer liefde voor de grote schoonheid van het kleine en nietige.

Schrijver: Han Messie, 11 januari 2017


Geplaatst in de categorie: planten

4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 107

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)