Alle inzendingen van I.Broeckx

Het televisieprogramma "Rail Away" van de EO behoort zeker tot mijn favoriete programma's. In de landschappen die aan het oog voorbijtrekken; de steden, de gebergten, de rotspartijen, de vlakten, de weiden, de zeeën en meren aanschouwt men een lieflijkheid en een idyllische wereld die overigens...

Het is, geloof ik, Toon Kortooms die de naam gemunt heeft; een epitheton ornans: "een blooze kriekske". Mijn moeder hield van de romans van Kortooms en van zijn humor en gaf haar zozeer geliefde dochter en mijn zus die naam. Inderdaad bezat mijn zus in haar jeugd volop blozende wangen met een...

Hij kwam aanzetten met veel apparatuur in een zware, zwarte koffer en klaagde meteen maar dat de trappen in het trapportaal van mijn flat niet breed genoeg waren om hem te doen passeren. In mijn woonkamer stelde hij op het enige tafeltje dat ik beschikbaar had en dat gelardeerd is met lichtgroene...

Nu is dan op het indrukwekkende bouwwerk op ons Stadhuisplein de trotse naam "Tilburg", vergezeld van het logo met de drie torens aangebracht. Lange tijd sloofden stoere gehelmde heren zich uit om dit majestueuze resultaat te verwezenlijken. Achter deze imposante gevel, destijds nog niet...

In een lange rij stonden daar eens de etalagepoppen opgesteld tot ver achterin de zaak, alle gekleed in zo'n wondermooi gewaad uit kant en satijn, bestemd voor de heerlijkste dag in het leven van vele meisjes. Ik zag een oudere meneer daar soms in en uit lopen die zijn zaken kennelijk kwam...

Het was op een dag in het warmste seizoen; op een zaterdag in juni. Het kindje - dat was ik - zou het doodgeboren en zozeer betreurde meisje moeten opvolgen. De bevalling was zwaar en moeilijk; pas op het laatste moment riep vader Dr. Adeling erbij. "Waarom heb je me niet eerder laten komen?"...

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

Gedurende negen lange jaren had ik het kriebelige, minuscule en voor anderen mysterieuze en onleesbare handschrift van de Chef Personeelszaken ontcijferd. Gepromoveerd tot secretaresse draaide ik in een latere fase mijn rondjes op de waanzinnige carrousel van de werkzaamheden. Ik had nooit kunnen...

Ze noemen haar "Tulipifera", Tulpenboom. Nu moet ze bloeien in die tuin op de hoek van de oude straat waarin mijn geboortehuis staat. In langvervlogen tijd, in kindsdagen, speldde mijn vriendinnetje haar bloesem op mijn vestje. Ik herinner me de zonnige straat, de bovenwoning, de huizen aan de...

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje...

Tijdens die vroege jaren was het wel eens het geval dat de "ratrace" van de schoolcarrière onderbroken werd door een griepje. Dan hoefde ik even niet de riedel "Groningen, Zoutkamp, Uithuizen" in mijn hoofd te stampen en de kleurige landkaarten te tekenen die vergezeld gingen van de lijst met...

Hij was een internist die bij uitstek hart had voor zijn patiënten. Twee keer per jaar bezocht ik hem in het gezelschap van mijn bejaarde moeder wier zware lichaam ik voortduwde in de rolstoel. Bij Hem en alleen bij Hem, die ze als niemand anders vertrouwde en waardeerde, vloeide het verdriet van...

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk. De vader aan haar zijde kijkt met liefdevolle en...

Als ik het St.Annaplein passeer met de bus, weet ik dat daar achter de gevels van de huizen, achter de welhaast geblindeerde, in het zonlicht blikkerende ramen zich nog steeds de kamer bevindt; mijn eerste kamer, sinds jaar en dag door iemand anders bewoond, wellicht door een jonge student, die...

Haar schitterende uitstraling, charmes en schoonheid; geen verdiensten maar een pluspunt en haar trots springen de beschouwer in het oog vanaf de portretfoto.... Zoals mijn vader, de man die zij huwde, het "Aude sapere" en de "Clarté Francaise" hoog in het vaandel droeg, zo was haar devies:...

Het was zeker niet de eerste keer dat ik hem tegenkwam. Deze keer trof ik hem aan op een bankje in het Westerpark, smullend van een ijsje. Het ijs kleefde ook aan zijn lippen en ik stelde hem de vraag of hij nog tobde. Hij tobde soms nog wel veel volgens zijn verklaring, maar gelukkigerwijs vormde...

De nacht lag nog boven de stad toen ik op weg ging naar onze Koepelhal waar een markt van antiek, kunstvoorwerpen en curiosa zou plaatsvinden.... Het vertrouwde uithangbord van Woninginrichting "Het Zolderke" begroet mij en de ongastvrije woningen met hier en daar een Kerstversiering aan de...

Het natuurgebied "De Drunense Duinen" strekt zich uit zoals voor onze geboorte en ongetwijfeld zoals lang na onze dood. Rondom de stammen van de oude eikenbomen heeft het zand zich opgehoopt en taai wortelen ze in de ondergrond. We nemen voetsporen van reeën waar op ons eveneens zanderige pad...

Zo waren die uren met jou, moedertje; die stille, gewijde, meditatieve uren waarin we het voorbije jaar overdachten onder de Kerstboom met haar donkergroene, fijne takken, als op de radio "Stille Nacht, Heilige Nacht" weerklonk. Die uren, buiten het dagelijks gewoel, hadden we voor elkaar...

De touringcar had haar parcours afgelegd; door Frankrijk, door Zwitserland en tenslotte de Italiaanse grens bereikt. De verliefdheden circuleerden door de gymnasiumklas als een besmettelijke ziekte en ook ik had een oogje op meerdere medescholieren en leraren laten vallen. De arena in Verona was...

De bospaden omcirkelen en omringen het etablissement dat ik ken van een eerdere gelegenheid als betrof het een soort omhelzing en zij monden uit op een zandvlakte waarin een enkele kale stam zich verheft, terwijl we uitzien op zanderige heuvels aan de horizon. Mijn beste vriendin had een...

Mijn trouwe Ilonka, mijn kameraad en gezellin van lange jaren, die mij nog altijd gebleven is, heeft een kerstboompje opgesteld in mijn kamer van oude vrijgezellin. De lieflijke, tedere groene takjes en de kleurige lampjes vormen een tegenstelling met de grauwe hemel buiten en doen denken aan...

In het meest duistere seizoen, kort voor het grote feest dat tevergeefs de verbroedering propageert, die niet plaatsvindt, ben ik haar gaan helpen met de Kerstkaarten.... Uit de wanordelijk en rommelig ingerichte muurkast visten we vier luttele kaarten die geschikt leken om de feestelijkheden...

Oh give me a home Were the buffalo roam Were the dear and the antilope play Were seldom is heard A discouraging word And the skies are not cloudy all day (Frater Nicasio) En zo kwam mij onlangs ter ore dat in het door de Natuur zo rijk begiftigde areaal, in de Herbertusbossen, een wolf...

Tijdens de eerste dagen van december staat een als het ware goedmoedig, geruststellend half maanschijfje aan een donkerblauwe hemel en het is juist zichtbaar door de uitsparing van mijn gordijnen.... In deze tijd kwamen wij, de kleinkinderen, bij oma voor de Sinterklaasviering.... Op de met...

Jouw graf zal ik nooit kennen of bezoeken. Je zult sterven op je stromatras zoals je zozeer wenste en aan de kant van de weg, aan die onbekende Afrikaanse landweg, zal een eenvoudig, schamel en armoedig houten kruis aangeven dat je eens leefde en dat je mijn hart en ziel in bezit genomen hebt en...

Nu haar gewicht door de zware, levenslang noodzakelijke medicijnen is opgelopen tot negentig kilo; nu haar hele huis verwaarloosd en verloederd is en zij nergens meer besef van heeft, ook niet van zichzelf of haar geestestoestand, begeert hij haar kennelijk nog altijd, als hij zich tenminste niet...

Het was een tijdschrift, met merkwaardige, esoterische, maar kunstzinnig verantwoorde patronen; met zwart-witfoto's van gordijnen, wandkleden, place-mats en tafelkleden, dat eens per maand bezorgd werd en dat onze moeder besteld had om aan de creatieve verlangens van haar dochters tegemoet te...

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

Ze zat tegenover me aan de rommelige tafel, bezaaid met paperassen en in een boekenkast aan de wand getuigde nog altijd een werk, getiteld "English Verse" van haar opleiding..... We zouden, zoals ieder jaar, voor de Kerstkaarten gaan zorgen. Haar gestalte tegenover mij bood, door middel van...