Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Ik probeer wel eens bij mezelf te achterhalen hoe mijn schrijverschap ontstaan is. Dat is een gevoelig punt, want het ligt mij zeer na aan het hart of is het in het hart? Tot ongeveer mijn vijftiende jaar deed ik een schriftelijke tekencursus, waar ik hoge ogen mee gooide. Ik heb het alleen niet afgemaakt, misschien uit faalangst of angst voor succes…

Sterren O de heilige onsterflijke sterren, hoog boven mijn sterfelijk hoofd, Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen mij een hemel eens had beloofd, Als deze ogen zich sluiten voor eeuwig en dit lijf wordt ten grave gebracht, O de stille onbegrijplijke sterren! o 't mysterieënheir van de nacht! Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,…

Psalm 1 Systeem! Gij spitst geen oog of baard en draagt geen slepend kleed; hij die in u een mens ontwaart misvormt u naar zijn eigen aard waar hij ook niets van weet. Systeem, ik noem u dus geen God, geen Heer of ander Woord waarvan men gave en gebod en wraak wacht en tot wiens genot men volkeren vermoordt. Systeem! Lijf dat op niets…

Liefde doet klagen Och, hoe is mijn lot zoo wreet! Van rampen te zamen gesmeet! Appelona, hoe lang Zult gy blijven zo stuurs, zo wrang? Hoe lang al even trots? Gelijk als een harde rots, Die 't zee-gewelt op zijne borst doet breeken, Zo wrevel staat gy voor mijn zuchte en smeeken. Hoe dikmaal zach my de Maan Voor uw vensteren waaren gaan…

Eigenlijk moet je geen aandacht geven aan wat geen aandacht waard is, want zwijgen blijft goud, maar soms tergt het een en ander je toch teveel. Een schilder op een stellage schreeuwde naar een mooi geklede jongedame, die helaas zijn blikveld kruiste: 'Hé, jij daar, jij bent een lekker ding!'. Wat wilde die iq-loze kwal nou met die brutale opmerking…

Neem weg, neem weg dien afgerichten mond, Die lippen vol verraad, met wellust overstreken; En dat gevaarlijk oog, die valsche morgenstond, Waar de uchtendzon van heil gereed schijnt door te breken! Maar geef, Meinëedige, mijn kussen my weêrom, Die panden van mijn min: zy zijn mijn eigendom. Verberg, verberg die heuvels van albast, Die uw bevrozen…

Klorinde 'Ach, waarom toch, Klorinde! 'Zijt gij zo schoon en wreed? 'Kan niets u dan bewegen 'Daar 'k zo veel om u leed? 'Hoe vele lange nachten 'Doorwaakte ik niet met smart! 'Wat kostte gij mij tranen, 'En zuchten aan mijn hart! 'Waarom toch laat gij vruchtloos, 'Mijn dierbre zielvriendin! 'Mij om uw liefde smeken 'En…

Er is een grote norse neger in mij neergedaald die van binnen dingen doet die niemand ziet ook ik niet want donker is het daar en zwart maar ik weet zeker hij bestudeert er aard en structuur van heel mijn blanke almacht hij morrelt wat aan halfvermolmde kasten dat voel ik - splinters schieten door mijn schouder nu leest hij oude formulieren…

's Zondags als de kerkklokken weer tekeer gaan, zie je ze gehoorzaam over straat schuifelen richting het dominante klokgebeier. De vrouwen in hun strakke mantelpakken en getooid met een kostbaar hoedje, in hun zedige handen een leren tasje met collectegeld en pepermuntjes. De heren dragen eveneens een hoed, maar groter, om hun bazigheid te onderstrepen…

Ik mag dan literair doorkneed zijn, als tegenwicht zing ik soms graag malle liedjes zoals 'Alie' van Normaal, van Benny die na al die jaren geen spat veranderd is, prachtig, die kerel. 'Vrouw Havekamp' zing ik ook graag, vooral de zin 'Wat heb je dikke tieten! hoe weet ik dat? ik heb ze zelf in de handen gehad!'. 'Oerend hard' boeit me ook…

De Beemster, voor Karel Looten De wintvorst, om den rouw van Hollants Maaght te paeien, Vermits door storm op storm zy schade en inbreuk lee, Schoot molenwiecken aan, en maalde, na lang draeien, Den Beemster tot een beemt, en loosde 't meir in zee. De zon, verwondert, zagh de klay noch brack van baren, En drooghdese af, en schonkse een groenen…

Schoon oogen, die vermeucht te nemen en te geven De sielen die ghij wilt, door uwen harssenstrick, Die met het spelen van een vriendelijcke blick Soo vaeck ontsteeckt en bluscht de vlamme van mijn leven, Ach, in wat dampe moet mijn siel onseker sweven Door wrevle nijdicheit en 't ongeval vol schrick, Met haer verbolgen storm en swarte wolcken…

Mijn grappige, makke, hardgebekte agapornide is na jarenlang samenzijn ontsnapt via een openstaand bovenraampje, waar ik geen erg in had. Hij mocht vaak 's avonds een tijd rondvliegen door het hele huis, dan zette ik alle deuren open, liet hem aan mijn kostbare boeken knagen, vond ik wel wat hebben, mijn boekenmanie was toch te overdreven, meestal…

Sonnet Vroeg in de dageraad: de schone gaat ontbinden de gouden, blonde wrong, als een citroen van kleur. Vrij in de buitenlucht zit zij bij d'achterdeur waar 't groene wijngaardloof de luwte-muur beminde. Dan beven amoureus de liefelijkste winden in 't zijig gele haar en groeten met een geur haar goddelijk gezicht: zij stelt ze niet teleur…

Eerste aanblik En, peinzend, zie 'k uw zee-blauwe ogen pralen, Waarin de deernis kwijnt, de liefde droomt, - En weet niet, wat mij door mijn adren stroomt: Ik zie naar u, en kan niet ademhalen: Een gouden waterval van zonnestralen Heeft nooit een zachter aangezicht bezoomd... 't Is, of me een engel heeft verwellekoomd, Die met een paradijs…

Als ik de televisie aandoe, dan open ik de deur naar een achterafwoning, waar flink geroddeld wordt en niet echt iets nieuws verteld wordt, snij de slagroomtaart maar aan, neem een extra groot stuk, ja, dat chocolaatje mag jij erbij, deel de flesjes gerstenat uit, laat de flessenopener rouleren. Iedereen zin in een portie bitterballen met Franse mosterd…

Mizerie-mensen Ik heb u lief, mizerie-mensen, Die geen genoden werdt Van 's levens blij festijn, Die te onverschillig zijt, om iemand kwaad te wensen, Te bitter, om nog goed te zijn. Ge zijt een godslamp van de kerke, In wier karmijnen hert Wat olie wordt gedaan, Te luttel, om in vlammen op te vlerken, Te veel, om er van dood te gaan.…

Je bent Je bent gewoon je bent gewoon een mens dat is een warm en onontwarbaar wezen en toch kun je gebeuren als een wonder want ik heb je geroepen in mijn slaap ik riep je liefde door eigen honger in de eigen stem ontwaakt zag ik: ik heb je niet gedroomd hier ben je je bestaat ik heb je liefgehad dit is de nacht ik heb je lief…

Als kind voelde ik al dat ik anders was dan de meesten, hoe ik ook mijn best deed om erbij te horen, om hun tempo bij te kunnen houden, om hun obsessies zoals voetbal en kalverliefdes na te apen, mij ook in tabakswalmen te hullen, mist en nevel, er bleef iets haperen in mij, waar ik niets aan kon doen, waarschijnlijk aangeboren, een genenkwestie, maar…

Sneeuwstorm In mijn streek zegt men 'ver' in de zin van 'bijna'. Het is al 'ver' winter. En zo ver is het inderdaad. Sneeuw is eeuwig leven op een wit blad zonder letters geschreven, niets is nog hier, alles is ginder. Zoals dat boerderijtje, tien vadem onder de sneeuw. Sneeuw doet het landschap wat longen doen bij het inhouden van…

Ik kocht ooit in een keurige hoedenzaak te Heerenveen een blauwe pet, ik was vijftien en ik vond dat gewoon bij me passen, hij stond me erg goed, want ik had toen nog een slank, gaaf gezicht zonder snor en baard. Nu ben ik een baardaap met rood glimmende, warrige haren, ik knip hem soms wat bij, maar niet vaak, het kriebelt zo lekker op mijn borst en…

Als scherp toeschouwer van mijn medemensen maak ik me over het algemeen best wel wat zorgen over het humeur van hen, over de staat van hun psyche en zelfs over hun voedselkeuze. Het merendeel kijkt somber of boos, sommigen staan zelfs op springen van ingehouden woede, enkelen kijken nors omdat ze verdrietig zijn of nauwelijks rond kunnen komen en het…

Naamloos Ik schrijf gedichten als dunne bomen. Wie kan zo mager praten met de taal als ik? Misschien is mijn vader gierig geweest met zijn zaad. Ik heb hem nooit gekend die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn. Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. Jan Johannes Cornelis Arends werd geboren…

'Venwoude' ligt in de bossen tussen Utrecht en Amersfoort en het is nog steeds een therapeutisch centrum, al is het dat niet meer voor mij, ooit was dit wel het geval en ik heb er vreselijk veel aan te danken. Ik heb er dan ook diepe ervaringen beleefd, die normaal niet te ervaren zijn, maar wel via de bio-energetische oefeningen, gestimuleerd door…

Voor de boekhandel waaien de kranten uit de krantenstandaard en ze worden onbetaald en ongelezen meegesleurd door de windgod Lugh. Een gelaarsde blondine probeert gefrustreerd haar Belinda-sigaret aan te steken, terwijl een scooter-held 'Jij bent een lekker ding!' tegen haar schreeuwt en lachend omkijkt, alsof hij de charme van John Travolta bezit…

Lied dat ik van een krankzinnige hoorde Ik heb de bodemloze put gepeild Het water staat mij nader dan mijn schoenen Ik heb de nagels van mijn vlees gevijld Ik zal mijn tong met verse watten boenen Het geeft den man niet of de mast verklept Wanneer de manen in zijn hoofd gaan gloeien Hierom ben ik in een gesticht verlept en voel mijn leden…

Buiten schot Iemand was bezig, op zijn gemak de fietsenhokken leeg te roven terwijl wij luisterden naar een fameuze ruzie bij de buren. Onder het schreeuwen van jij en jij, draven op trappen en gooien met allerlei spullen dacht ik nog dat ik een soort morrelen hoorde, iets als het rijden van dunne wielen achter in het straatje, een fietspomp…

Binnenkort gaat de horrorfilm 'Sint' van Dick Maas in prémiere met Huub Stapel als tekstloze Sinterklaas. De film is officieel voor zestien jaar en ouder, maar gezien alle ophef over de enge filmposter zullen massa's kinderen onder de zestien deze film bemachtigen. Hoe walgelijk kun je zijn om zo'n film te maken, puur uit sensatiezucht en winstbejag…

Zelfportret Je ziet een man in de tuin hij lijkt verzonken in zichzelf die man ben ik, ik weet het maar als je lang kijkt naar een foto van jezelf verval je in gepeins - wie je bent en wie je bedoelt als je ik zegt, enzovoort ik kijk en kijk in dat gezicht en inderdaad - ben ik dat? over het ik is veel nagedacht ook door mij, maar de meningen…

Zoek heil en heul in uw gedichten; doe als ik en denk om roem en eer geen ogenblik, maar vindt in verzen vrede en zielsgeluk. Veracht de wereld en zijn valsch behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinksche hoog te dragen. Christenen, Joden, Parsen, Moslemin, zij dolen allen; voor wie toe wil zien, vervalt…